Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Υποψήφιοι του τομέα Ανατολικής Αττικής


ΤΟΜΕΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ: ΘΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ (ΘΕΜΗΣ) του Κωνσταντίνου
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κηφισιά. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες (Πάντειος, Παρίσι). Μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Ανάλογα με τα φεγγάρια: μουσικός, διαφημιστής, επιμελητής εκδόσεων, μεταφραστής. Έχω μια Νεφέλη (από πρώτο γάμο) κι έναν μικρούλη Ρωμανό, με τη σύντροφό μου Ευγενία.
Πολιτικά κατάγομαι από την ανανεωτική, ελευθεριακή Αριστερά και αγωνίζομαι για μια ανατρεπτική και ευαίσθητη στους καιρούς μας Πράσινη Αριστερά, απαλλαγμένη από συντηρητικές αγκυλώσεις, ιδεολογικές εμμονές και μετεφηβικές επαναστατικές ονειρώξεις.
Σήμερα, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς και συν-συντονιστής τομέα για τις Πράσινες Πολιτικές και την Οικολογία.
Σέβομαι –με τις όποιες ανεπάρκειές μου– τα αυτονόητα δικαιώματα του πλανήτη και των άλλων όντων με τα οποία τον μοιραζόμαστε. Είμαστε συγκάτοικοι και όχι ασύδοτοι καταπατητές του πλανήτη μας.
Είμαι ποδηλάτης, χορτοφάγος και άθρησκος.

ΒΟΥΒΑΛΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Ιωάννη

ΓΕΩΡΓΑΚΟΥΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Βασιλείου


ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Αναστασίου
Γεννήθηκε το 1931. Παιδί ακόμα έγινε ο σύνδεσμος ΕΑΜ - Κλιμάκιο Μ. Ανατολής στο Καστρί Καρύστου, όπου μεγάλωσε. 17άρης φυλακίστηκε για πολιτική δράση, έπαθε φυματίωση, ενώ στη συνέχεια, λόγω του αγώνα του υπέρ των φυματικών, ξαναφυλακίστηκε.
Επί δικτατορίας πέρασε στην παρανομία. Από τα χούντα δέχτηκε δολοφονική απόπειρα με αυτοκίνητο, εξαιτίας της οποίας έμεινε σε αναπηρία δύο χρόνια.
Έλαβε μέρος στον αντιπυρηνικό αγώνα της Καρύστου το 1977, όπου συνέβαλε στην αποκάλυψη των σχεδίων εγκατάστασης 5 πυρηνικών εργοστασίων.
Το 1980 χτυπήθηκε άγρια και παραλίγο θανάσιμα, στην πορεία του Πολυτεχνείου.
Ως μέλος της ΕΔΑ, του ΚΚΕ Εσωτ., του Συνασπισμού και τώρα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ως εκλεγμένος αυτοδιοικητικός, γραμματέας οργανώσεων ή απλός αγωνιστής, αφιέρωσε τη ζωή του στο λαϊκό κίνημα επί 68 συνεχή χρόνια, μέχρι σήμερα.

ΚΑΒΡΑΚΟΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ του Αλεξάνδρου
Γεννήθηκε το 1965. Μηχανολόγος μηχανικός (1988). Διδάκτορας μηχανολόγος μηχανικός ΕΜΠ. (1994)
Επιστημονικός Συνεργάτης του Εθνικού Μετσόβου Πολυτεχνείου (1991-2000), της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και της Εθνικής Σχολής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διάφορων Δήμων και δημόσιων οργανισμών. Επικεφαλής γραφείου Ευρωπαϊκής Ένωσης του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (1995-1999). Διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Βούλας (2001 – 2009).
Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Μηχανολόγων - Μηχανικών (1987-1988) με το Δημοκρατικό Αγώνα. Μέλος ΔΣ του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Σπουδαστών του ΕΜΠ (1990 – 1992). Μέλος του Ρήγα Φεραίου το 1984 -1988. Μέλος του ΚΣ της ΡΑΝ (1988-1989). Μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (1993 – 2010). Γραμματέας ΠΚ ΣΥΝ Βούλας 2008-2010. Μέλος της Πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

ΚΑΛΔΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αποστόλου
Γεννήθηκα στην Αθήνα τον προηγούμενο αιώνα. Η γενιά μου έζησε λίγο την αμφισβήτηση, λίγο το Πολυτεχνείο και τη μεταπολίτευση και έβγαλε πολλούς μαλάκες. Τώρα συμπληρώνει το μεγαλύτερο μέρος των κλάδων της εξουσίας και μ’ ένα μισαλλόδοξο και παράλληλα αδιάφορο χαμόγελο, αναπνέει απ’ τα παράθυρα της τηλεόρασης, κρύβοντας επιμελώς την αλήθεια και τη μνήμη.
Μέχρι τώρα είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με τη ζωγραφική, τη μουσική, το ραδιόφωνο και κάποιες καταλήψεις του Πολυτεχνείου. Κάπου στα τέλη του ’80 (1987-88), ήρθα σε επαφή με τη δισκογραφία, με την οποία διατηρώ ακόμα κάποιες σχέσεις .
Από τότε πολλά έχουν αλλάξει, με πρώτο και κύριο την θέση του πολιτισμού στη ζωή μας. Ο όρος ποιότητα προκαλεί αν όχι την ύβρη και τη δυσφορία, σίγουρα ένα υποτιμητικό χαμόγελο. Όχι μόνο από ανθρώπους της κρατικής εξουσίας (αυτοί που ντύνονται στα σκυλάδικα και φωτογραφίζονται στο Ηρώδειο) αλλά κι απ’ τον κόσμο που έμαθε να κρατάει παθητική στάση στο μενού των ΜΜΕ, καταπίνοντας τη χυδαιότητα, από τις «δυνάμεις κατοχής» της παραπληροφόρησης και της φοβικής εξουσίας. Έτσι κι εγώ, αντιδρώντας στην αδράνεια, αντιβαίνω τις αρχές των ασφαλών αποστάσεων και συμμετέχω στα κοινά με το φίλο μου Γρηγόρη και τους υπόλοιπους ακροβάτες, (μιας και ο πολιτισμός, η λογική και η αμφισβήτηση, γίνανε ακραίες θέσεις), πιστεύοντας ότι κάτι έχω να πω στους συμπολίτες μου. Εκτίθεμαι λοιπόν εμπρός σας ...και μια συμβουλή αν μου επιτρέπετε: Μην αφήσετε μια οθόνη να σας κρύβει τον κόσμο. Έξω συμβαίνουν και δίπλα μας. Να είστε καλά, να έχετε μνήμη και να δημιουργείτε.

ΚΟΥΤΣΟΥΡΙΔΟΥ-ΔΟΥΚΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Χριστοδούλου
Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και κατοικεί στην Κηφισιά. Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες. Είναι πτυχιούχος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διπλωματούχος σολίστ πιάνου του Εθνικού Ωδείου. Εργάστηκε ως καθηγήτρια πιάνου στο Εθνικό Ωδείο και μετά διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση ως φυσικός. Δώδεκα χρόνια υπηρέτησε στο Μενίδι και τα τελευταία επτά χρόνια διδάσκει στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα. Δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στην Ε' ΕΛΜΕ (Α' Ανατολικής Αττικής) ως μέλος της παράταξης Ενότητα Αριστερών Καθηγητών. Ήταν γραμματέας της Π.Κ. Κηφισιάς του Συνασπισμού και τώρα είναι συντονίστρια της οργάνωσης Κηφισιάς της Δημοκρατικής Αριστεράς.

ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Βασιλείου
Ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ, του Συνασπισμού, συνταξιούχος ΟΤΕ. Κάτοικος Καλυβίων από το 1985. Μέλος Δ.Σ. εξωραϊστικού συλλόγου «Νέου Ολύμπου». Ιδρυτικό μέλος οργάνωσης Συνασπισμού (σημερινού Δήμου Σαρωνικού) Καλυβίων και Γραμματέας από το 1999. Μέλος Γραμματείας Συνασπισμού Ανατολικής Αττικής. Συμμετέχει στους αγώνες για ελεύθερες παραλίες για όλους τους πολίτες και σε κινήματα οικολογίας και περιβάλλοντος.


ΝΙΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Αναστασίου

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ του Παναγιώτη
Γεννήθηκε το 1967 στα Γλυκά Νερά . Εκεί μεγάλωσε και κατοικεί μέχρι σήμερα. Είναι πατέρας ενός γιου. Δουλεύει ως υδραυλικός.

ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Νικολάου
Γεννήθηκε το 1970 στον Πειραιά. Είναι έγγαμος, πατέρας δύο κοριτσιών
Από το 1999 μέχρι σήμερα εργάζεται στην INDEX Χρηματιστηριακή. Έχει σπουδάσει στο
Université de Lille II, Faculté des sciences juridiques, politiques et socials καθώς και στο Maîtrise en Droit Publique (Ειδίκευση στο Δημόσιο Δίκαιο). Είναι μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων Μοντεσσοριανής Σχολής Αθηνών. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.


ΡΑΖΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Νικολάου
Γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας το 1927, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Οι γονείς του ήταν εκπαιδευτικοί. Φοίτησε στα Γυμνάσια Αργοστολίου, Ζακύνθου, 5ο Αθήνας. Το 1947 εισάγεται στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ. Τον Ιούνιο του 1954 παίρνει το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού. Επαγγελματικά ασχολήθηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας έως το 2008 οπότε συνταξιοδοτήθηκε, κυρίως ως κατασκευαστής δημόσιων έργων (οδοποιίας, υδραυλικών, λιμενικών έργων). Απέκτησε δίπλωμα εργολήπτη Δηόσιων Έργων ανώτατης τάξης.
Στην κατοχή πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του Εθνικού Κομιτάτου στη Ζάκυνθο και την Αθήνα. Είναι παντρεμένος με την πιανίστα Δήμητρα Αναστασοπούλου και έχουν αποκτήσει μία κόρη και δύο εγγόνια.

ΣΑΡΩΦ ΠΑΥΛΟΣ του Φραγκίσκου
Γεννήθηκε στην Αθήνα πριν από 56 χρόνια. Γόνος αριστερής αντιστασιακής οικογένειας υπέφερε από τις διώξεις της δικτατορίας.
Σπούδασε στο ΤΕΙ Φυσικοθεραπείας της Αθήνας. Αφιέρωσε τη ζωή του στην τοπική αυτοδιοίκηση υπηρετώντας στο Δήμο Ζωγράφου και στον Δήμο Αρτέμιδος μέχρι σήμερα. Στην πολύχρονη καριέρα του υπήρξε πολλές φορές μέλος των σωματείων των εργαζομένων και της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Υπήρξε μέλος τοπικών οργανώσεων της Ε.Δ.Α. του Κ.Κ.Ε. εσωτ., της Ενωμένης Αριστεράς και τελευταίως του Συνασπισμού.
Πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια της τοπικής αυτοδιοίκησης και το δημόσιο χαρακτήρα της. Είναι παντρεμένος με την κοινωνική λειτουργό Μαριέττα Λεοντάρη και έχουν 4 παιδιά. Ζει και εργάζεται στην Αρτέμιδα.

ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (ΒΑΣΩ) του Γεωργίου
Αθηναία. Συντηρήτρια Έργων Τέχνης και Αρχαιολογικών Ευρημάτων
Ασχολείται με τα κοινά παιδιόθεν. Στα 16 της οργανώθηκε στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Πέρασε από το Συνασπισμό και το ΣΥΡΙΖΑ, εκεί τα είδε όλα. Ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, μέλος του γραφείου της ΠΚ Γέρακα-Παλλήνης.
Συμμετείχε σε πολιτιστικούς συλλόγους, πρόεδρος κινηματογραφικής και θεατρικής λέσχης , κίνηση γυναικών (τις καλές εποχές), τελευταία απόπειρα πολιτιστικός σύλλογος Παπαδιαμάντης (πολύ κλεισούρα).
Ασχολείται με τα οικολογικά αυτόνομα κινήματα, δενδροφυτεύσεις, συλλογή σπόρων για αναδασώσεις, καταλήψεις χώρων για τη δημιουργία πάρκων (κτήμα Δρακόπουλου, αγορά Κυψέλης) κλπ.
Ονειροπόλα. Της αρέσει η Ζωή, η Τέχνη, τα Χρώματα και η Μουσική.
Λατρεύει, τα ζώα, τα φυτά, τα παιδιά, τους νέους, τους γέρους.
Αντιπαθεί τους κλειστούς εσωτερικούς χώρους, τις απαγορεύσεις, τους φανατικούς, τους ανοργασμικούς και γενικώς τις μίζερες καταστάσεις.
Χόμπυ της η κατασκευή μαριονέτας, ζωγραφική, αγιογραφία και η επικοινωνία.
Αποφεύγει τα λιπαρά, τα τηγανητά, τα αναψυκτικά και την κατάθλιψη.
Αγαπημένη της ηρωίδα η Καλάμιτι Τζέην!

ΣΤΕΛΛΑΣ ΝΙΚΗΤΑΣ του Παναγιώτη
Γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα από Παριανούς γονείς. Μεγάλωσε στο Παγκράτι και σήμερα μένει στη Βούλα. Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο έντεκα χρονών. Εργάζεται στο χώρο των εκδόσεων πάνω από είκοσι χρόνια. Έχει εκδώσει δώδεκα βιβλία για παιδιά δημοτικού σχολείου.


ΤΖΙΒΕΛΕΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Ηλία
Γεννήθηκε στην Κολοκυθιά Φθιώτιδος. Είναι από το 1979 κάτοικος Βούλας. Στη Βούλα ασχολήθηκε κατά καιρούς με τις Δημοτικές Εκλογές όπως και με τα προβλήματα περιβάλλοντος μέσω διαφόρων συλλόγων. Μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1981 και σήμερα με τη Δημοκρατική Αριστερά. Εργάστηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία και στο διάστημα της εργασίας της ασχολήθηκε ενεργά με το συνδικαλισμό στην Ομοσπονδία (ΟΣΠΑ)


ΤΣΙΩΚΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΑΛΕΚΑ) του Αθανασίου
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης. Έκανε μεταπτυχιακό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Πρώην μέλος της Νεολαίας Συνασπισμού. Μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς όπου και μετέχει στην Επιτροπή Πολιτισμού. Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα στο χώρο των εκδόσεων ως επιμελήτρια ύλης και μεταφράστρια και στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Εργάζεται ως επιστημονική συνεργάτις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου