αττική γη: Μαρτίου 2013

Γεννηθήκαμε ή μεγαλώσαμε ή ζούμε σε έναν τόπο μαγικό, σα ζωγραφιά γεμάτη χρώματα, ιστορία, μνήμες, τη λαμπερότερη θάλασσα και τον ωραιότερο ουρανό. Καταφέραμε (πώς το καταφέραμε αυτό;) μέσα σε 50 χρόνια να κάνουμε την Αττική σχεδόν μια μουτζούρα. Γκρίζα, ασφυκτική, μισοκαμένη και πνιγηρή. Αυτό το τοπίο θέλουμε να το αλλάξουμε. Δεν είναι ένα αριστερό ή δεξιό ή κεντρώο ή κομματικό όραμα. Είναι ανάγκη για τα παιδιά μας και είναι επιθυμία όλων μας.

Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

ραδιενέργεια στο Σχιστό

Με αφορμή το πλήθος δημοσιευμάτων των τελευταίων ημερών αναφορικά με ένα μείζον πρόβλημα στη χωματερή Σχιστού και συγκεκριμένα τα ραδιενεργά απόβλητα στην περιοχή, η "αττική γη" κατέθεσε επείγον αίτημα στο περιφερειακό συμβούλιο, για συζήτηση προ ημερησίας διάταξης στην συνεδρίαση της Τρίτης 2/4/2013.
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά το αίτημα των περιφερειακών συμβούλων της "αττικής γης" καθώς και ένα ενδεικτικό δημοσίευμα.

Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

ομιλία του συμβούλου της "αττικής γης" Δ. Βαρελά σχετικά με θέματα στερεών αποβλήτων στην Αττική

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 6η

12/2/2013

ΘΕΜΑ: Ενημέρωση σχετικά με θέματα στερεών αποβλήτων Αττικής

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Δημήτρης Βαρελάς

Έχω το λόγο και να μην πληρώσω εγώ το ότι μακρηγόρησαν οι προηγούμενοι.

Επιτρέψτε μου την πρόβλεψη, ότι καθώς ο διαγωνισμός θα προχωράει, θα φαίνονται τα αδιέξοδα των επιλογών που έχουμε κάνει και οι επιλογές μας είναι αδιέξοδες, γιατί ενώ τα προβλήματα που απασχολούν τον πλανήτη, γιατί τέτοιο είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπως το πρόβλημα διαχείρισης των νερών, όπως το πρόβλημα του θερμοκηπίου, ναι μεν λύνονται με πολιτικές αποφάσεις, αλλά οι αποφάσεις πρέπει να στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα. Δεν είναι θέμα πολιτικής απόφασης η θεραπεία, για παράδειγμα, ενός ασθενούς. Τα επιστημονικά δεδομένα έχουν κωδικοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μας έδωσαν την ιεράρχηση των δράσεων για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων.

Διαβάστε περισσότερα »