Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

πρόγραμμα αντιπεριφέρειας πειραιά

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ

Η κυκλοφοριακή ασφυξία στις πόλεις και η διαρκής περιβαλλοντική υποβάθμισή τους, τα καζάνια και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα, η ιχθυόσκαλα και το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, η ανάπλαση στη Δραπετσώνα, οι φυλακές στον Κορυδαλλό, το κλειστό δημοτικό θέατρο του Πειραιά, οι αναξιοποίητοι βιομηχανικοί και ιστορικοί χώροι, τα μπάζα και τα σκουπίδια, οι κλειστές ή βρώμικες παραλίες, η μόλυνση του Σαρωνικού, είναι μερικά μόνο από τα τεράστια προβλήματα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά και του λεκανοπεδίου, δηλαδή της Αττικής Γης.
Είναι προβλήματα που μας ταλαιπωρούν, καταστρέφουν την υγεία μας, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή μας, εμποδίζουν την ανάπτυξη και την πρόοδο στις πόλεις μας. Γι’ αυτό όλοι εμείς, οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι του συνδυασμού ΑΤΤΙΚΗ ΓΗ, με επικεφαλής τον Γρηγόρη Ψαριανό, θέλουμε να τα προβάλουμε έντονα προεκλογικά και να αγωνιστούμε για την επίλυσή τους μετεκλογικά με περισσότερο πείσμα. Αρνούμαστε να υποτιμήσουμε τα αυτοδιοικητικά προβλήματα κάτω από το μανδύα οποιουδήποτε μνημονίου, το οποίο αντιπαλέψαμε μέχρι σήμερα και θα το αντιπαλέψουμε βεβαίως και στο μέλλον. Για μας παραμένει προτεραιότητα ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας των επικείμενων εκλογών. Γι` αυτό θέλουμε και διεκδικούμε:





ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

• Προστασία φυσικού και αστικού περιβάλλοντος από την ανθρώπινη δραστηριότητα και τις ρυπογόνες εστίες.
• Καθαρισμός ακτών και θάλασσας, ολοκλήρωση του έργου της Ψυτάλλειας και προστασία του Αργοσαρωνικού από κάθε είδους ρύπανση. Να απελευθερώσουμε τις παραλίες για τους πολίτες.
• Ολοκλήρωση των έργων της περιβαλλοντικής παρέμβασης στον Κηφισό
• Καθαρισμός και διαμόρφωση του χώρου της παραλιακής ζώνης από το Μοσχάτο – Νέο Φάληρο – ΣΕΦ – Τουρκολίμανο, σε χώρο πράσινου, περιπάτου και αναψυχής.

ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΑ

Πρόκειται για έργο που έχει καθυστερήσει πολύ και ιδιαίτερα στους Δήμους της Αττικής με συνέπεια ο ελληνικός λαός να πληρώνει πρόστιμο 4 δις ευρώ το χρόνο στην ΕΕ εξαιτίας της λειτουργίας ανεξέλεγκτων χωματερών. Χρειάζεται παράλληλα εκπαίδευση των πολιτών για να καλλιεργηθεί η οικολογική και περιβαλλοντική συνείδηση και να προωθηθεί ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των ολοκληρωμένων προγραμμάτων ανακύκλωσης και διαχείρισης απορριμμάτων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ,
ΤΗ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

• Αποπεράτωση των έργων συντήρησης του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ένα κέντρο πολιτισμού που παραμένει κλειστό εδώ και αρκετά χρόνια
• Κίνητρα στους ιδιοκτήτες νεοκλασικών κτιρίων για τη διάσωση και την αξιοποίησή τους. Η αμέλεια και η αδιαφορία της τοπικής και κεντρικής εξουσίας γι’ αυτά τα κτίρια που αργοπεθαίνουν είναι τεράστια
• Διάσωση και αξιοποίηση βιομηχανικών κτιρίων και μνημείων: ενδεικτικά αναφέρουμε τα εργοστάσια ΔΗΛΑΒΕΡΗ (λεωφ. Θηβών), ΧΡΩΠΕΙ και ΔΕΗ στο Νέο Φάληρο, ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ στη Δραπετσώνα καθώς και τη διάσωση των προσφυγικών συνοικισμών της.
• Να αντιμετωπιστεί η ανάπλαση της Δραπετσώνας και τα ζητήματα της ζώνης του Περάματος όχι με αποκλειστικό γνώμονα το επιχειρηματικό κέρδος, στο πλαίσιο μιας άναρχης ανάπτυξης, αλλά με λύσεις φιλικές προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

ΓΙΑ ΤΗΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΚΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

• Να πρασινίσουμε το όρος Αιγάλεω, να αυξήσουμε το αστικό και περιαστικό πράσινο συνολικά και να πρασινίσουμε τις γειτονιές μας
• Η ανάπλαση χώρων, όπως για παράδειγμα τα οικόπεδα της ΧΡΩΠΕΙ στο Νέο Φάληρο και η διαμόρφωσή τους σε πάρκο, θα δώσει μια ανάσα οξυγόνου στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά που πνίγεται από το διοξείδιο του άνθρακα εξαιτίας της συνεχούς ροής αυτοκινήτων στην οδό Πειραιώς.
• Ανάδειξη του χώρου των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα σε υπερτοπικό πάρκο πολλαπλών χρήσεων.
• Ανάπλαση των χώρων του 3ου Νεκροταφείου και της Ανάστασης σε μνημειακούς χώρους και χώρους πρασίνου.
• Μείωση του συντελεστή δόμησης, γιατί οι πόλεις μας δεν αντέχουν άλλο τσιμέντο.
• Ολοκλήρωση της κατεδάφισης και άμεση παράδοση της έκτασης των γυναικείων φυλακών στο δήμο. Οι κρατούμενοι να μεταφερθούν σε φυλακές στην περιφέρεια και να αναζητηθεί έκταση εντός Αττικής, σε συνεργασία με τους δήμους, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως δικαστικές. Οι αντρικές φυλακές, το νοσοκομείο και το ψυχιατρείο αποτελούν πραγματικές αποθήκες ψυχών όπως έχουν επισημάνει με εκθέσεις τους διεθνείς οργανισμοί, π.χ. η Διεθνής Αμνηστία και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ

Πλατείες, πεζοδρόμια και πεζόδρομοι δεν επιτρέπεται να υπερκαλύπτονται από τραπεζοκαθίσματα, πλαστικά πλαίσια και παρκαρισμένα οχήματα, με τρόπο που να παρεμποδίζεται η απρόσκοπτη διέλευση των πολιτών.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Ενώ τα δημόσια Νοσοκομεία Τζάννειο, Μεταξά και Κρατικό Νίκαιας υπολειτουργούν λόγω έλλειψης ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού και υποδομών, πολλά μηχανήματα βρίσκονται σε αποθήκες και δεν υπάρχουν τα στοιχειώδη ιατρικά υλικά για τη νοσηλεία των ασθενών. Η πολιτεία κωφεύει και δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία. Θεωρούμε την ενίσχυση και στήριξη της δημόσιας υγείας μέγιστο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα για κάθε πολίτη. Η αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλάβει την υλοποίηση προγραμμάτων δημόσιας υγείας για τις ασθενείς ομάδες του πληθυσμού (μετανάστες, τσιγγάνους κλπ), για τους χρήστες ουσιών και να ενισχυθούν τα κέντρα αποτοξίνωσης και τα προγράμματα πρόληψης.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Είναι τεράστιο το συγκοινωνιακό πρόβλημα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Χρειάζεται να εκπονηθούν άμεσα συγκοινωνιακές μελέτες και ειδικότερα για την επικοινωνία του κέντρου του Πειραιά με την περιφέρεια, με την περαιτέρω ανάπτυξη δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς, με έμφαση στα μέσα σταθερής τροχιάς που είναι πιο φιλικά στο περιβάλλον.
• Να επεκταθεί η γραμμή του τραμ από το τέρμα της στο Νέο Φάληρο στο κέντρο του Δήμου Πειραιά και στους γύρω Δήμους, όπου αυτό είναι εφικτό.
• Να αυξηθεί η συχνότητα των δρομολογίων του προαστιακού ώστε να συντονίζεται με την πυκνότητα των δρομολογίων του ΗΣΑΠ.
• Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες επέκτασης του μετρό στον Πειραιά και της επέκτασης της γραμμής του ΗΣΑΠ προς Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Πέραμα.
• Χρειάζεται να δημιουργηθούν περιφερειακοί ή υπόγειοι χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων, να αποσυμφορηθεί το κέντρο όλων των δήμων, ώστε να είναι περισσότερο προσβάσιμο στους πεζούς, δημότες και επισκέπτες.

Όλα τα παραπάνω προβλήματα που χρονίζουν παραμένοντας άλυτα, έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τους πολίτες όλων των δήμων του Πειραιά. Είναι καθήκον μας να τα επιλύσουμε, για να γίνει τον 21ο αιώνα ο Πειραιάς αντάξιος των πολιτών και της ιστορίας του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου