Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

συνέντευξη γρ. ψαριανού στο in.gr, 22.10.10

«Δημοκρατία σημαίνει διαπραγμάτευση»

«Είμαι λιγότερο συγκρουσιακός από ό,τι νομίζετε» δηλώνει ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Γρ.Ψαριανός


Πώς σκοπεύετε να κάνετε τον «Καλλικράτη» να «δουλέψει»; Ονομάστε τους τρεις πρώτους στόχους σας, εφόσον εκλεγείτε.

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μέχρι σήμερα στην Ελλάδα καλούνταν να ασχοληθεί κυρίως με περιβαλλοντικά θέματα, και μάλλον με παρόμοια θέματα θα ασχολείται και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση που θα την διαδεχθεί. Καλό θα ήταν να θεσπιζόταν περισσότερη αποκέντρωση με περισσότερες αρμοδιότητες, ιδίως φορολογικές. Μην ξεχνάμε πως πριν γίνει συγκεντρωτική η Ελλάδα, είχε παράδοση αυτοδιοίκησης, η οποία δυστυχώς χάθηκε και τώρα παλεύουμε να ξαναβρούμε το νήμα. Σταθμός σ' αυτήν την πορεία η πολύ καλή παράδοση της Aριστεράς στην αυτοδιοίκηση, που ξεκινά τουλάχιστον από το '54.

Στόχοι μας άμεσα είναι: Θέσπιση αυστηρής πράσινης ζώνης ανάμεσα στις πόλεις της Αττικής. Αυστηρή τήρηση της απαγόρευσης δόμησης στους αιγιαλούς κι ελεύθερη πρόσβαση όλων σε όλες τις ακτές. Συντονισμένη προσπάθεια απογαλακτισμού των κατοίκων της Αττικής, ιδίως των νέων, από την τηλεόραση, δίνοντάς τους περιθώρια να δημιουργούν και να ψυχαγωγούνται και με άλλους τρόπους.

Τι γνώμη έχετε για την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα;

Θετική. Και μόνο για τους χιλιάδες Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες από τη Θράκη που κατοικούν στην Αττική, θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Αναλογιστείτε ακόμα ότι είναι σίγουρα καλύτερο να υπάρχει τέμενος με κάποια επίβλεψη από την ελληνική πολιτεία, παρά οι σημερινές, εντελώς ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Εκτός βέβαια αν προτιμάμε τους ανθρώπους αυτούς να τους αφήσουμε στους Ουαχαβίτες και στον Μπιν Λάντεν. Όπως υπάρχουν καθολικές εκκλησίες και συναγωγή, έτσι πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα τζαμί. Μάλιστα, πολύ σύντομα θα συνειδητοποιήσουμε ότι θα ήταν απολύτως λογικό να υπάρχουν τόποι λατρείας και για άλλα θρησκεύματα, για τους ινδουιστές, για παράδειγμα. Για τους μουεζίνηδες μόνο δεν ξέρω αν θέλω να με ξυπνάνε στις 6 το πρωί.



Εικόνα υποβάθμισης παρουσιάζει το κέντρο της Αθήνας και αρκετές γύρω περιοχές, καθώς εκεί βρίσκουν καταφύγιο πολλοί οικονομικά εξαθλιωμένοι μετανάστες, όπως και το παράνομο εμπόριο. Πώς προτείνετε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;

Το κέντρο αφέθηκε στη μοίρα του και, όπως έχει συμβεί σε άλλες πόλεις, που παρατηρήθηκαν αντίστοιχα φαινόμενα, μπορούμε βάσιμα να προβλέψουμε ότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα γιαποποιηθεί, θα τρεντοποιηθεί, με τις αξίες ακινήτων να ανεβαίνουν στα ουράνια. Όταν κάποιος στη χώρα μας θέλει να χτίσει μια 8όροφη πολυκατοικία εκεί που βρίσκεται ένα κομψό και όμορφο παλιό νεοκλασσικό, αλλά η πολεοδομία δεν τον αφήνει, τι κάνει; Το αφήνει να ρημάξει. Αφήνει τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά, να μπαίνει η βροχή και ο αέρας.

Κάπως έτσι μοιάζει η ιστορία του κέντρου της Αθήνας. Η λύση πάντως δεν είναι να πιάσουμε να σουβλίσουμε όλους τους κακομοίρηδες που έχουν μαζευτεί εδώ, γιατί δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Δείτε την πολύ πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ για το πώς αντιμετωπίζονται οι μετανάστες στα ελληνικά κρατητήρια και θα φρίξετε. Ούτε όμως μπορούμε να πούμε ότι θα χωρέσουμε τη μισή Αφρική και το 1/3 της Ασίας στη Αττική.

Για την εκλογή σας καλούνται στις κάλπες σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι της χώρας. Πώς νιώθετε με τον χαρακτηρισμό «μικρός πρωθυπουργός» που αποδίδεται στον Περιφερειάρχη Αττικής; Πώς σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τη δυναμική αυτή στη συνεργασία σας με την κεντρική εξουσία;

Είμαι λιγότερο συγκρουσιακός από ό,τι νομίζετε. Δεν είναι το μόνο ζητούμενο να διεκδικείς, επίσης ζητούμενο είναι να φέρνεις αποτελέσματα. Δημοκρατία σημαίνει διαπραγμάτευση. Τα 3 εκατομμύρια ψηφοφόροι είναι μία σαφής νομιμοποίηση, ενώ όλοι ξέρουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου της χώρας παράγεται εδώ. Το να ξεκινήσει όμως μια κόντρα μεγάλου και μικρού πρωθυπουργού αμφιβάλλω αν οδηγεί πουθενά.

Η γραφειοκρατία και η κακοδιοίκηση οδηγούν στην απώλεια πόρων για την αυτοδιοίκηση. Πώς σκοπεύετε να το αλλάξετε αυτό, δεδομένων και των ελλείψεων σε υποδομές που υπάρχουν σε περιοχές της Αττικής;

«Η γραφειοκρατία επεκτείνεται προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της διευρυνόμενης γραφειοκρατίας». Το ξέρετε αυτό; Οι ελλείψεις σε υποδομές όμως δεν είναι τόσο αποτέλεσμα κακοδιοίκησης, όσο απουσίας διοίκησης, απουσίας σχεδιασμού. Έχουν εκπονηθεί τόσα υπέροχα σχέδια απ' τον Δοξιάδη, τον Μάνο, τον Τρίτση και τίποτα δεν έχει εφαρμοστεί. Ο Μάνος ο κακός, ο Μάνος ο νεοφιλελεύθερος, ο Μάνος που δεν θέλει το κράτος, είχε σχέδια για την Αττική με ουσιαστική παρέμβαση του κράτους, και με το που τα ξεστόμισε, δεν βγήκε βουλευτής.

in.gr
22.10.10, Άννα Ανδίρα - Νένα Σώκου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου