Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

τοποθέτηση του συμβούλου της «αττικής γης» Δ. Βαρελά σχετικά με την μεταφορά και σίτιση μαθητών

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 33η
17-9-2013
ΘΕΜΑ: Συζήτηση  σχετικά με την μεταφορά των μαθητών και τη σίτιση των μαθητών των Μουσικών Σχολείων

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΕΛΑΣ
         
 Αγαπητοί μαθητές και συνάδελφοι, να πω λίγα πράγματα πεζά. Δεν έχω την ικανότητα τα κρεσέντο του Κώστα του Διάκου να ακολουθήσω, άλλωστε αυτά είναι ειδικά των παιδιών που σπουδάζουν μουσική.
Θέλω να πω λοιπόν ότι η μεταφορά των μαθητών πρέπει να γίνει στη λογική που έβαλε ο Περιφερειάρχης, από ’κει και μετά όμως, κ. Περιφερειάρχη, νομίζω ότι το θέμα είναι εξαιρετικά μεγάλο, για μένα όλη αυτή η διαδικασία μεταφοράς των μαθητών είναι σκανδαλώδης. Δεν είναι μόνο το 2003 και το 2004 που με τη μεταφορά μπορούσες να παίρνεις αυτοκίνητα κάθε χρόνο, έχεις δίκιο. Είναι και τα πρόσφατα. Εμένα μου έστειλαν οι υπηρεσίες τα προπέρσινα, είναι ασύλληπτα τα ποσά που ξοδεύουμε, επιτρέψτε μου να πω ότι περισσότερο επιδοτούμε τους αυτοκινητιστές παρά παρέχουμε υπηρεσίες στα παιδιά. Πρέπει, η υπηρεσία είναι κοινωνική, πρέπει να παρέχεται αλλά με τρόπο ορθολογικό. Είναι παντελώς ανορθολογικό το σύστημα. Και δεν είναι μόνον αυτά που είπε ο συνάδελφος ο κ. Σπυρίδων ότι υπάρχουν μελετητές που μπορούν, συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτησή του, που μπορούν να μας λύσουν. Πάρτε παράδειγμα τη μεταφορά των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων. Τι κοστίζει ανά μαθητή; Αντίστοιχες είναι οι αποστάσεις. Στο επίπεδο των 1.000 ευρώ είναι και εδώ φτάνουμε 10 και 12 χιλιάδες σε μεμονωμένες περιπτώσεις.

Άρα, λοιπόν, πρέπει στο βαθμό που η αρμοδιότητα έρχεται οριστικά σε μας, κατά τη γνώμη μου έπρεπε να είναι στους Δήμους και ειδικές περιπτώσεις να είναι στις Περιφέρειες αλλά, εν πάση περιπτώσει, εάν έρθει να κάτσουμε σοβαρά να μελετήσουμε το θέμα, όχι εμείς, οι ειδικοί να μας προτείνουν λύσεις, η κοινωνική προσφορά να πηγαίνει πραγματικά σ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη, δηλαδή στους μαθητές και να μην γίνεται κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος όπως και μια σειρά άλλων δραστηριοτήτων που κατ’ όνομα είναι κοινωνικές παροχές. Ξοδεύουμε ασύλληπτα ποσά σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης σε κοινωνικές παροχές που δεν πιάνουν τόπο, δεν πάνε στους πραγματικούς δικαιούχους. Αυτά τα πράγματα πρέπει κάποια στιγμή να τα δούμε.
Ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου