αν δεν πάω στου Θεοδωράκη θα πάω στου Χατζηδάκι

Ελευθεροτυπία

28-2-2014

συνέντευξη του Γρηγόρη Ψαριανού στον Απόστολο Διαμαντή

Κάθεται μόνος στο γραφείο του στη Βουλή και έχει μπροστά του ένα πάκο εφημερίδες. Καπνίζει ένα ψεύτικο τσιγάρο και μιλάει χωρίς σταματημό, αλλά συνεχώς τον διακόπτω. Όμως δεν χάνει καθόλου τον ειρμό του. Θέλει την ευρώπη ενωμένη σαν ένα κράτος, θέλει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και φοβάται ότι πιθανόν να πηγαίνουμε προς την καταστροφή. Ποιος ξέρει; Μπορεί να μην έχει και άδικο. Μια καταστροφή στο τόσο πάντα έρχεται. Και δεν είναι πάντα για κακό.

 - Δεν θα πας στο κόμμα του Θεοδωράκη;

Αν δεν πάω στου Θεοδωράκη θα πάω στου Χατζηδάκι!

-Ξέρεις πότε γίνονταν πολλά κόμματα; Ένα χρόνο πριν την Γαλλική Επανάσταση; Λες να ήμαστε πριν από Επανάσταση;

Είμαστε σε μια περίοδο που μπορεί να είναι πριν από ένα είδος καταστροφής.

- Και πως θα την αποφύγουμε;

Με εθνική συνεννόηση. Βεβαίως θα υπάρξει αυτή η συνεννόηση, αλλά μετά την καταστροφή. Το θέμα είναι να γίνει πριν.

- Αφού υπάρχει ήδη κυβέρνηση συνεννόησης, δεξιάς και σοσιαλιστών

Δεν είναι ακριβώς κυβέρνηση αυτό τα πράγμα. Είναι μια διαχείριση προηγούμενης κατάστασης.  Με τις ίδιες πατέντες όμως. Χωρίς καμία μεταρρύθμιση, καμία ανατροπή. Πολλά απ’ αυτά που οι τρόϊκες και τα καταραμένα μνημόνια ζητούσαν να γίνουν και που θα ΄πρεπε να τα είχαμε κάνει από μόνοι μας, ακόμα δεν γίνονται κι από την άλλη παίρνονται μέτρα που δεν τα ζητάει καμία τροϊκα, κάποιες μαϊμουδιές δικές μας δηλαδή.

- Πως δεν γίνονται; Δεν κλείνει ο ΕΟΠΥΥ; Δεν κλείνουν οργανισμοί; Δεν πουλήσαμε τον Αστέρα στους τούρκους;

Δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα. Αυτά θα γίνουν υποτίθεται. Ούτε ο οργανισμοί χωρίς αντικείμενο καταργήθηκαν, ούτε η ενέργεια απελευθερώθηκε, ούτε το ωράριο εργασίας, ούτε τα επαγγέλματα άνοιξαν, ούτε οι μαρίνες δόθηκαν σε επενδυτές και άλλα πολλά.

-Σταμάτησαν όμως το λαθρεμπόριο καυσίμων.

Όχι βέβαια. Αυτό είναι παρονυχίδα. Πιάσανε το 5%. Οι λαθρέμποροι οι μεγάλοι  συνεχίζουν. Ίσως μάλιστα να έδωσαν αυτούς τους μικρούς. ‘Όπως έκανε και ο Αλ Καπόνε. Πριν τον πιάσουν έδινε δικούς του για να γλυτώσει.

-Άρα θα πιαστούν και οι υπόλοιποι.

Σίγουρα. Θα επέλθει η Νέμεσις. Αυτό είναι βέβαιο. Θα επιβληθεί η δικαιοσύνη τελικά και αυτό θα γίνει σύντομα. Θα πάει πολύς κόσμος στη φυλακή.

-Ποιοι δηλαδή; Και πολιτικοί;

Φυσικά. Και από τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν. Ήδη εξάλλου έχουν αρχίσει να μπαίνουν κάποιοι μέσα. Εμένα βέβαια δεν με νοιάζει να πάνε φυλακή  αλλά να γίνει  δήμευση των περιουσιών τους.

- Αυτό θα γίνει για να καθησυχάσουν τον κόσμο;

Μα αυτό που γίνεται τώρα, γίνεται για να καθησυχάσουν τον κόσμο. Το θέμα είναι ότι η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου σε λίγο καιρό, όταν θα αρχίσουν να σκάνε οι αποκαλύψεις. Διότι όσοι έχουν τη θηλιά στο λαιμό θα αρχίσουν να μιλάνε…

- Να υποθέσω ότι αυτό θα γίνει από τη νέα κυβέρνηση…

Ναι. Θα πρέπει να είναι όμως μια κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας, π.χ. για δυό-τρία χρόνια, για να γίνει η αποκατάσταση των αδικιών, η αναθεώρηση του συντάγματος, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, της ασυλίας βουλευτών κι όλες οι μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες...

-Και ποια κόμματα θα είναι αυτά;

Ό,τι σοβαρό ΠΑΣΟΚ έχει μείνει, από ένα μέρος της ΝΔ, από ένα μέρος του Σύριζα…

- Σαν κοκτέηλ ακούγεται!

Ακριβώς. Ένα ευρωπαϊκό κοκτέηλ όμως. Εγώ είμαι ευρωπαϊστής. Δεν θέλω η Ελλάδα να γίνει Βενεζουέλα ή Αφρική. Θέλω να μείνει στην Ευρώπη. Όσοι το θέλουν πραγματικά αυτό, θα κάνουν μια κυβέρνηση σωτηρίας, για να βγει η χώρα από την κρίση. Είμαι οπαδός του ευρωμονόδρομου. Θέλω περισσότερη Ευρώπη, πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης δηλαδή.

- Αυτό είναι μία ευχή. Το θέμα είναι ότι στις εκλογές που έρχονται ο Σύριζα θα είναι πρώτο κόμμα και θα κάνει κυβέρνηση.

Δεν έχουμε εθνικές εκλογές τώρα. Όταν θα γίνουν με ποιον θα κάνει κυβέρνηση; Με ψεκασμένους; Τότε μάλλον θα πάμε στην περίπτωση της καταστροφής που σου έλεγα.

- Μπορεί άνετα να γίνει μια κυβέρνηση της κεντροαριστεράς, με την ΔΗΜΑΡ και ακόμη με το ΠΑΣΟΚ;

Με τι πρόγραμμα; Να σκίσουμε το μνημόνιο στην πλατεία Συντάγματος και να κρατικοποιήσουμε τα πάντα;

- Όχι. Να διαπραγματευθούμε μια νέα σύμβαση…

Και ο Λαφαζάνης με τον Στρατούλη και τον Διαμαντόπουλο τι θα πούνε; Θα συμφωνήσουν; Ποιος θα είναι υπουργός Εσωτερικών; Ποιος θα είναι υπουργός γουναράδικων;

- Νομίζω θα υποχρεωθούν να συμφωνήσουν και αυτοί της αριστερής πλατφόρμας...

Και γιατί δεν μας το λέει από σήμερα ο Τσίπρας, ότι θα συμβιβαστεί με την Μέρκελ; Μας το κρατάει κρυφό; Γιατί δεν μας ξεκαθαρίζει ποια ακριβώς είναι η θέση του για το κυπριακό ας πούμε; Συμφωνεί με το κοινό ανακοινωθέν ή διαφωνεί; Όλα τα κόμματα έχουν ένα μενού. Μόνο ο Σύριζα έχει μπουφέ!

- Ο μπουφές είναι να διαλέγεις. Αυτό είναι η ουσία του μεταμοντερνισμού.

Εγώ δεν είμαι οπαδός της μεταμοντέρνας πολιτικής.

- Έχει ανακοινώσει τις κυβερνητικές αρχές του ο Συριζα νομίζω…

Ναι. Είναι οι αρχές του Μαρξ. Αλλά όχι του Κάρλ Μάρξ.

- Ποιανού;

Του Γκάουτσο Μάρξ. Που είπε ότι «αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας αρέσουν, έχω άλλες»!

- Δεν είναι κακό να έχεις διάφορες τάσεις στο κόμμα σου. Δεν είσαι νεκροταφείο.

Ο Συριζα όμως μάζεψε όλα τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, που μας χρεωκόπησαν, το γραφείο Άκη, Λαλιώτη, Κατσέλη κλπ. Κυβέρνηση με τον Σταθάκη και τον Δραγασάκη να κάνω. Όχι όμως με τον Στρατούλη, τον Κουρουπλή και την Σακοράφα.

- Μα δεν θάχεις επιλογή. Πρώτο κόμμα θα είναι και αυτό θα θέσει τους όρους.

Εάν συμφωνήσει να παραμείνουμε στο ευρώ και να μην γυρίσει η Ελλάδα στο 60 ευχαρίστως.

- Γιατί να μην γυρίσει στο 60; Άσχημα ήταν;. Τότε ακούγαμε Τσιτσάνη. Σήμερα ακούμε Νατάσα Μποφίλιου. Υπάρχει μια διαφορά…

Τότε όμως έπεφτε ξύλο κανονικό. Και μας φυλάκιζαν. Αν εσένα σου αρέσει το 50 και το 60 με γειά σου. Εγώ δεν θέλω να ξαναγυρίσουμε εκεί. Ούτε θέλω η Ελλάδα να πέσει ξανά σε εμφύλιο πόλεμο.

- Δεν βλέπω συνθήκες εμφυλίου…

Και οι ουκρανοί δεν έβλεπαν συνθήκες εμφυλίου πριν δυο μήνες…

- Θα είσαι υποψήφιος ευρωβουλευτής;

Θα είμαι. Αλλά έπρεπε όλη η κεντροαριστερά, ελιά, ροδακινιά, ποτάμια και ρυάκια, να είναι ενωμένη. Τότε θα ήταν πρώτο κόμμα!

- Προς το παρόν πρώτο κόμμα είναι ο Σύριζα.

Άσε να είναι πρώτο κόμμα, άσε να κάνει κυβέρνηση και ξαναμιλάμε μετά από ένα μήνα, αν αντέξει τόσο και είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα.

Μεσ’ σε καπνούς και σε βρισιές…