Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

ομιλία του περ. συμβούλου της "αττικής γης" Γ. Ψαριανού στη συζήτηση θέματος για την κατάργηση των διοδίων

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 6η
11-2-2014


ΘΕΜΑ 2Ο Ε.Η.Δ. :  Αίτημα συζήτησης θέματος σχετικά με την κατάργηση των διοδίων

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Γρηγόρης Ψαριανός

          Λοιπόν φίλοι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξαρχής ότι αν κάποιος χρησιμοποιεί ένα δημόσιο αγαθό οφείλει να δίνει ένα αντίτιμο. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείς ένα δημόσιο αγαθό, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό, και να είναι πάντοτε δωρεάν για όλους.
Μπορεί να είναι δωρεάν για τους ανήμπορους, γι’ αυτούς που δεν έχουν, γι’ αυτούς που δεν μπορούν και που αυτό είναι βεβαιωμένο. Όταν χρησιμοποιείς ή αξιοποιείς ένα οποιοδήποτε δημόσιο αγαθό πρέπει να δίνεις ένα αντίτιμο για να μπορεί αυτό το αγαθό να παρέχεται σε όλο τον κόσμο. Ένα είναι αυτό.
Είμαστε τελείως αντίθετοι στην λογική του «δεν πληρώνω»
Μπορούμε να αποφασίσουμε τώρα ότι όλοι δεν πληρώνουμε τίποτα για τίποτα. Θέλετε να το συμφωνήσουμε; Όλοι, δεν πληρώνουμε τίποτα πουθενά, ούτε φόρους, ούτε δρόμους, ούτε εισιτήρια, ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία, ούτε τηλέφωνα, ούτε τίποτα και θα βρέχει ο Θεός λεφτά και θα πληρώνονται οι εργαζόμενοι. Να το συμφωνήσουμε όμως.

          Η κατάσταση αυτή που έγινε στα διόδια προχθές ήταν απαράδεκτη. Δεν μπορεί με το δίκιο του ο καθένας να καίει ότι βρίσκει μπροστά του. Εγώ έχω πάρα πολύ μεγάλο δίκιο για πολλά πράγματα τα οποία τα θεωρώ εχθρικά απέναντί μου και απέναντι στο μέσο πολίτη. Μπορώ λοιπόν πνιγμένος στο δίκιο να τα κάψω και να τους σκοτώσω όλους. Θέλετε να το κάνουμε έτσι; Είναι εντελώς λάθος να λειτουργούμε με αυτό τον τρόπο.
          Η απόφαση της κυβέρνησης για τα διόδια όπως πάρθηκε και όπως καθορίστηκαν οι τιμές είναι απαράδεκτη, απάνθρωπη κι εξωφρενική. Διόδια μπορούμε και πρέπει να πληρώνουμε καταρχάς για τους υπάρχοντες δρόμους, για τη συντήρησή τους, για να είναι αξιόπιστοι οι δρόμοι και να μπορούμε να κινούμαστε με ασφάλεια. Όταν όμως ο δρόμος υπάρχει. Αν είναι να προπληρώνουμε διόδια σε δρόμους που πρόκειται να γίνουν να μου δίνετε εμένα τα λεφτά και θα τους φτιάξω κάποτε τους δρόμους.
          Είναι εντελώς ηλίθιο να πληρώνουμε διόδια και μάλιστα τα ακριβότερα στην Ελλάδα στο κομμάτι Κόρινθος – Πάτρα όπου ο δρόμος δεν υπάρχει. Και πληρώνονται επί δεκαετίες τα ακριβότερα διόδια στη χώρα στον κεντρικό άξονα που συνδέει τη χώρα μας με την Ευρώπη και που δεν είναι άξονας, που δεν είναι δρόμος. Είναι με εκατομμύρια κορίνες. Τα διόδια λοιπόν της Κορίνθου και της Πάτρας είναι απαράδεκτα. Τα διόδια του Πλαταμώνα είναι απαράδεκτα. Τα διόδια των Τεμπών είναι απαράδεκτα. Δεν έπρεπε να υπάρχουν. Όταν τελειώσουν οι γέφυρες, οι δρόμοι, τα τούνελ, να πληρωθούν.
          Τα διόδια της Αττικής για ανθρώπους που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν παράπλευρο δρόμο για να πάνε στη δουλειά τους χωρίς να πληρώσουν και που υποχρεώνονται για να πάνε με ασφάλεια και γρήγορα να πληρώνουν δυόμισι ευρώ και μετά τριάμισι και μετά πεντέμισι, όσο γουστάρει ο κάθε παραχωρησιούχος ή ο κάθε κατασκευαστής, είναι εξωφρενικά και δεν πρέπει να ισχύσουν. Δεν πρέπει να εφαρμοστούν. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στην Αττική και που χρησιμοποιούν τα διόδια της Αττικής θα μπορούσαν να έχουν μία κάρτα διοδίων που να τους παρέχεται από το κράτος, να πληρώνουν το 1/3 της τιμής, της λογικής τιμής του διοδίου.
          Επίσης δεν μπορεί η Εγνατία από την Αλεξανδρούπολη ως την Ηγουμενίτσα μέχρι πρόσφατα να μην έχει διόδια ενώ ο δρόμος έχει κατασκευαστεί εδώ και χρόνια, ολοκληρώθηκε εκτός από ένα μικρό κομμάτι, και στο Νομό Φθιώτιδας να είναι πέντε σταθμοί διοδίων. Είναι παράλογο. Γι’ αυτά όλα πρέπει να συνεννοηθούμε και να κάνουμε ένα κίνημα ισχυρό που να απαιτήσουμε την δίκαιη εφαρμογή αυτής της λογικής. Γιατί αυτή είναι η μόνη λογική. Η λογική του «δεν πληρώνω, τα σπάω και τα καίω» είναι ηλίθια. Είναι παραλογισμός.
          Πρέπει να διεκδικήσουμε την εφαρμογή της λογικής. Να σας πω άλλο ένα παράδειγμα, αυτό για τους δρόμους επειδή το λέω πολλά χρόνια και το ζω πολλά χρόνια. Κάνω εκατό χιλιάδες χιλιόμετρα το χρόνο σε όλη την Ελλάδα. Δεν μπορεί σε ένα σταθμό διοδίου να πληρώνεις 2,45 και στον επόμενο 2,55. Να το βάλουν 2,49 και 2,57,5 να τρελάνουν τον κόσμο ακόμα περισσότερο. Θα μπορούσαν να στρογγυλοποιήσουν το ποσό για να μην γίνονται ουρές και για να μην τρελαίνονται και οι υπάλληλοι των σταθμών διοδίων να ψάχνουν να βρουν λεπτά για να δίνουν ρέστα. Αντί να κάνεις 2,45 και 2,55 κάνε το 2,50 και 2,50 ή 2 και 2. Είναι μία λογική τιμή γι’ αυτούς που ταξιδεύουν και για τους χρήστες των δρόμων.
          Οι χρήστες των δρόμων πρέπει να αποδίδουν ένα μέρος, ένα ποσό για την συντήρηση των δρόμων κάτι που επίσης δίκαια συμβαίνει στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Κι εν πάση περιπτώσει όπως και σε πολλά άλλα θέματα, αν στο «Γιουνανιστάν» εδώ δεν μπορούμε να βρούμε  τι να κάνουμε, να δούμε τι κάνουν αυτοί που τρώγανε βελανίδια όταν εμείς φτιάχναμε «Ακροπόλεις». Να δούμε τι κάνουν στην Ευρώπη, να δούμε τι κάνουν οι πολιτισμένες χώρες και όχι οι αφρικανικές που μου θυμίζει η δική μας.
Επίσης, να δούμε και το ότι ο χρήστης του δρόμου πρέπει να πληρώνει για την απόσταση που διανύει. Όταν μπαίνεις λοιπόν θα παίρνεις μία κάρτα και όταν βγαίνεις θα πληρώνεις με βάση τα χιλιόμετρα που έκανες. Αυτό είναι η δίκαιη πληρωμή των διοδίων που πρέπει να πληρώνονται σε λογική τιμή, σε δρόμους που υπάρχουν και που είναι φωτισμένοι και ασφαλείς. Όλα τα άλλα είναι ιστορίες για αγρίους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου