ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 42η
26-11-2013
ΘΕΜΑ 7Ο Η.Δ.: Γνωμοδότηση επί της Στρατηγικής Μελέτης
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης
Δημοσίου Ακινήτου (Ε.Σ.Χ.Α.Δ.Α.) για το ακίνητο του Αστέρα Βουλιαγμένης, Μικρό
Καβούρι.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΕΛΑΣ
Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, κύριε
Περιφερειάρχη. Το θέμα που εξετάζουμε είναι περίπλοκο. Με ποια κριτήρια το
εξετάζουμε; Εμείς λέμε με απόλυτο σεβασμό στη νομιμότητα, στους κανόνες που
προβλέπουν την προστασία του περιβάλλοντος και όσα άλλα προβλέπονται.
Η νομιμότητα καταγράφεται στους νόμους και δεν τους
βγάζει ο καθένας από το κεφάλι του, ούτε τους ερμηνεύει κατά το δοκούν.
Ακούστηκαν κραυγές, από κάποιους, όχι από όλους, που επιτρέψτε μου να τις
χαρακτηρίσω προεκλογικές.
Πιστεύω πρέπει να αποφασίσουμε με καθαρό μυαλό,
χωρίς ιδεοληψίες και να επικεντρώσουμε ακριβώς στο ζήτημα που μας απασχολεί.
Όχι να λέμε άλλα ντ΄άλλων. Ώστε να οδηγηθούμε στο βέλτιστο αποτέλεσμα που
πρέπει να το επιζητούμε όλοι.
Η λογική του
άσπρου - μαύρου και του «όχι σε όλα» είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγεί σε
ήττες. Δηλαδή θα επιτρέψει στους όποιους επενδυτές να κάνουν ότι γουστάρουν. Αν εμείς δεν πούμε από τώρα
τι πρέπει να υποστηρίξουμε. Λοιπόν, τι θα αποφασίσουμε εδώ σήμερα; Αποφασίζουμε
αν θα εισηγηθούμε την έγκριση των Περιβαλλοντικών Μελετών και βεβαίως, επειδή
το θέμα είναι μεγάλο, πρέπει να μπούμε και επί της ουσίας. Στην ουσία όμως.
Λοιπόν, ξεκινάω από το πρώτο μεγάλο λάθος που
γίνεται, ότι δεν λέγεται στον κόσμο η αλήθεια. Αυτό προκύπτει τουλάχιστον από
δύο κείμενα που έχω εγώ από τους αντιδρώντες - το ένα είναι το ψήφισμα του
Δημοτικού Συμβουλίου - και από κάποιες τηλεφωνικές κουβέντες με φίλους και
γνωστούς. Ξεκινάω λοιπόν από το ένα κείμενο. Δεν θα κρίνουμε τώρα αν έγινε καλώς
ή κακώς το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. Κακώς, να πω και
εγώ, όπως έγινε και όπως δεν έγινε. Αλλά αυτή τη στιγμή, κακώς. Έχει όμως το
μαχαίρι. Και του επιτρέπει να παρεμβαίνει ακόμα και σε χώρους εκτός σχεδίου.
Εδώ όμως είναι εντός σχεδίου. Και είναι λάθος να λέγεται το αντίθετο. Υπάρχει
το Γενικό Πολεοδομικό που ξεκίνησε από το 1982. Έχει τρείς αναθεωρήσεις, 1991,
1997 και τοπική το 2003. Στον χώρο αυτό, προβλέπεται, όπως προβλέπεται και με το
Προεδρικό Διάταγμα του 2004, το τι μπορεί να γίνει. Μάλιστα, επιγράφεται «..για
περιορισμό της δόμησης από το Φάληρο μέχρι την Αγία Μαρίνα». Ένα το κρατούμενο.
Υπάρχουν λοιπόν τα χαρτιά.
Δεύτερο. Γίνεται μια κουβέντα για το τίμημα. Και
εδώ πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Εγώ να πάρω σαν λογικό αυτό που λένε οκτώ
χιλιάδες το τετραγωνικό. Αν πούμε λοιπόν πάλι το μέγιστο, ότι φτιάχνουν εξήντα
χιλιάδες, δεν συμφωνώ να φτιάξουν εξήντα χιλιάδες μέτρα, αλλά λέμε, αν
φτιάξουν, πόσο μας κάνει; Τετρακόσια ογδόντα εκατομμύρια. Αν πουληθεί τριακόσια
πενήντα, αυτό λένε οι πληροφορίες, - η χρηματιστηριακή αξία είναι διακόσια
εξήντα- δεν βλέπω να είναι ξεπούλημα. Δεν λέω ότι είναι το καλύτερο, αλλά να
ξέρουμε που πατάμε και που πηγαίνουμε. Όχι να γράφεται εδώ ότι πωλείται στο ένα
τριακοστό τέταρτο της αξίας. Με αυτά πείθεις μακροπρόθεσμα; Δεν έχει βάση, δεν
μπορείς αυτό να το υποστηρίξεις πουθενά. Είναι νούμερα, μιλάνε. Εγώ λέω, οκτώ
χιλιάδες επί εξήντα, τετρακόσια ογδόντα εκατομμύρια. Αν πάρεις λοιπόν τα
τριακόσια πενήντα, θέλουν και κτίσιμο αυτά έτσι; Μάλλον θα μπουν και μέσα αν
κάνουν σπίτια. Λοιπόν, να ξέρουμε τι
λέμε. Και μιλάω για την αλήθεια. Θα πω στο τέλος τι προτείνω. Αλλά επειδή το
έχω ζήσει, έχω κάνει σε Δήμο, έχω κάνει στο Δήμο Κηφισιάς πέντε τετραετίες και
ξέρω πως παίρνονται οι αποφάσεις στα ΔΣ και πως ξεσηκώνουν τον κόσμο.
Ξεσηκώσαμε τον κόσμο και ήμουν και εγώ πρωτεργάτης,
όταν ήθελε ο Τρίτσης να κάνουμε Βιομηχανικό Πάρκο. Δεν έγινε. Και μετά το
ζητάγαμε. Λοιπόν. Να ξέρουμε που πάμε.
Το δεύτερο στοιχείο. Γράφεται ότι θα γίνουν
εμπορικά κέντρα. Ή όσοι το γράφουν έχουν άγνοια και δεν ξέρουν να διαβάζουν, ή
επίτηδες προσπαθούν να ξεσηκώσουν τον κόσμο. Είναι σαφές, μιλάει. Μέχρι
πεντακόσια μέτρα σύνολο, μαγαζιά διάσπαρτα. Αυτό σημαίνει αν είναι πενήντα
μέτρα το καθένα, είναι δέκα μαγαζιά διάσπαρτα. Άρα λοιπόν να βγάλουμε από το μυαλό
του κόσμου τα εμπορικά κέντρα. Γιατί αν αυτός που το αγοράσει θελήσει να το
κάνει θα έχετε αποδυναμωθεί και δεν θα μπορείτε τότε να παρέμβετε. Τότε θα
χρειάζεται. Αν πάνε να το κάνουν. Αυτή τη στιγμή δεν λέει αυτό.
(ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Ένα
λεπτό έχετε κύριε Βαρελά.
ΒΑΡΕΛΑΣ:
Όχι,
θα μου δώσεις λιγάκι παραπάνω
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Όχι,
δεν θα δώσω κύριε βαρελά.
ΒΑΡΕΛΑΣ:
Λίγο,
είναι το θέμα εξαιρετικό. Πάντα μιλάω το μισό απ΄ ότι μπορώ. Με είδες και στα
προηγούμενα. Θέλω λίγο την ανοχή.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Κατ΄αρχάς,
κύριε Βαρελά εντάξει. Ένα λεπτάκι, ένα λεπτάκι. Παρακαλώ, ακούω φωνές από κάτω
που δεν μπορώ να προσδιορίσω και από πού έρχονται. Το Περιφερειακό Συμβούλιο
ούτε φωνές χρειάζεται ούτε επιφωνήματα ούτε αποδοκιμασίες. Ο κάθε Περιφερειακός
Σύμβουλος έχει τη δυνατότητα να τοποθετηθεί.
ΒΑΡΕΛΑΣ:
Εντάξει,
δεν πειράζει, γίνεται διάλογος. Στον χρόνο προσμέτρησέ το.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Όχι
κύριε Βαρελά, αυτό αφορά το Προεδρείο δεν αφορά εσάς. Διακόπτομαι.
Παρακαλώ
λοιπόν να συνεχίσει η συζήτηση χωρίς επιφωνήματα ή αποδοκιμασίες, ευχαριστώ.
ΒΑΡΕΛΑΣ:
Ναι
καθυστερώ και από τις διακοπές. Τι να κάνω; Αφού γίνεται, συμβαίνει. Λοιπόν, εν
πάση περιπτώσει θα συντομεύσω. Δεν θα τα πω όλα.)
Να πω ότι ακόμα και το κείμενο του Δημοτικού
Συμβουλίου ουσιαστικά λέει να μείνει η κατάσταση ως έχει και να μην γίνει
τίποτα.
Λοιπόν, για να δούμε αγαπητοί φίλοι. Αν δεν γίνει
τίποτα τι θα συμβεί εκεί πέρα; Ο Αστέρας θα απαξιώνεται συνέχεια και δεν ξέρω
που θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία. Θα ρημάξει. Το θέλουμε; Εγώ όχι. Λέει ο Δήμος,
τάχα ανάπτυξη και τάχα όφελος. Γιατί είναι τάχα; Ήμουν από αυτούς που δυστυχώς
φώναζα, είμαι Μεσσήνιος στην καταγωγή, όταν ξεκίναγε το Κόστα Ναβαρίνο. Λοιπόν,
τα οφέλη από ένα τουριστικό κέντρο υψηλής ποιότητας διαχέονται σε όλη την
περιοχή. Οι πτήσεις στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας εφέτος αυξήθηκαν, δεν ξέρω
πόσο. Στο χωριό μου, που είναι από το Κόστα Ναβαρίνο πενήντα χιλιόμετρα και
έχει δίπλα του τον αρχαιολογικό χώρο «Περιστεριά», ήταν το καλοκαίρι Ιταλοί από
το Κόστα Ναβαρίνο. Ημερήσιες επισκέψεις. Και εδώ έχουμε δώσει του κόσμου τα
λεφτά για να κάνουμε την Αττική χώρο υψηλού τουριστικού προορισμού. Θα
καταργηθούν άμεσα οι θέσεις εργασίας, θα
προκύψουν πολύ περισσότερες από την ημέρα που θα αρχίσει εκεί πέρα κάτι να
γίνεται.
Τι πρέπει να προσέξουμε και εκεί θα κριθεί και η
τελική μας απάντηση. Λοιπόν, αφού εμείς λέμε ότι είναι ανάπτυξη, -είναι
ανάπτυξη αν γίνει σωστά- θα πρέπει να εξασφαλισθούν: πρώτον, η προστασία του
δάσους. Ούτε ένα κομμάτι δάσους να μην χτιστεί. Να μην επεκταθούν οριζόντια,
αυτοί που θα το πάρουν και να μην χτιστεί ούτε ένα κομμάτι. Δεύτερο η άμεση
επισκεψιμότητα των αρχαιολογικών χώρων και με όλα τα περιγράμματα που φαίνονται
στα σχέδια να είναι εκτός των συντελεστών. Να πω, ο συντελεστής είναι 02 από το
2004. Δεν έγινε τώρα. Ο κίνδυνος είναι αυτοί που θα το αγοράσουν να πιέσουν και
να τον αυξήσουν. Δεν είναι σήμερα ο κίνδυνος, είναι μπροστά. Το τρίτο. Ένα
μέρος του αιγιαλού θα το νοικιάσουν. Το υπόλοιπο - και να είναι αρκετό - να
έχει ελεύθερη πρόσβαση από τους πολίτες. Και το τελευταίο. Αν μπορούμε, και εδώ
ενδεχομένως, ίσως να έχει και νόημα η αναβολή, αυτό που λέει σήμερα τουλάχιστον
ένα ξενοδοχείο να παραμείνει, γιατί δεν λέει ότι θα γίνουν σαράντα χιλιάδες
μέτρα κατοικίες. Απλώς τους δίνει τη δυνατότητα. Να γίνουν υποχρεωτικά δύο τα
ξενοδοχεία.
Τελειώνω. Η μάχη δεν είναι σήμερα. Πιστεύουμε ότι
όπως είναι τώρα η Μ.Π.Ε. μπορεί να βελτιωθεί
με αυτά που είπα, τα τέσσερα σημεία και να προχωρήσει η ιστορία. Αν την
απορρίψουμε, ή αν την πετάξουμε στις καλένδες, - μην ξεχνάτε το Συμβούλιο
εισηγείται - θα περάσει από άλλους δρόμους, θα εκποιηθεί, και τότε θα αρχίσουν
τα δύσκολα. Φοβάμαι ότι όλοι εσείς σήμερα που είσαστε εδώ και εμείς είμαστε
μαζί - όχι να μην γίνει τίποτα, σε αυτό διαφωνούμε - αλλά να γίνει με απόλυτο
σεβασμό στους νόμους, θα έχουμε χάσει το παιγνίδι. Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου