Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

ομιλία του συμβούλου της "αττικής γης" Δ. Βαρελά για το επιχειρησιακό πρόγραμμα της περιφέρειας Αττικής


  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 27η
11/9/2012

ΘΕΜΑ: Έγκριση Επιχειρησιακού προγράμματος περιφέρειας Αττικής 2012-2014

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Δημήτρης Βαρελάς

Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί και αγαπητές   συνάδελφοι,

Θεωρούμε, πρώτα από όλα, θετικό το ότι το Περιφερειακό μας Συμβούλιο συζητάει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα. Πέρα από λάθη, ελλείψεις και παραλείψεις που μπορεί να έχει, αυτό καθεαυτό η συζήτηση και η ψήφιση του είναι κάτι το θετικό.
Δύο παρατηρήσεις προκαταρκτικές. Η διαδικασία της σύνταξης, παρότι και λόγω Διαύγειας και της ανάρτησης και της δημόσιας διαβούλευσης, δεν είναι, θα έλεγα, όπως παλαιότερα, πλήρως γραφειοκρατική, πάσχει ακόμα. Για παράδειγμα, από ό, τι ξέρω, μπορεί κάποιες  συναντήσεις με Δημάρχους να έγιναν, δεν έδωσαν όμως όλοι παρουσία, αλλά ζυμώσεις στα Δημοτικά Συμβούλια της Περιφέρειας, έγιναν ελάχιστες.

Μια δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το ρεαλισμό του προγράμματος, κατά πόσο δηλαδή αυτά που περιγράφουμε είναι εφικτά και αυτό έχει να κάνει και με τα ποσά, αλλά και με τους χρόνους. Δυστυχώς η εμπειρία δείχνει ότι πολλά από αυτά θα μείνουν στα χαρτιά. Ας είναι και έτσι, από τη στιγμή που είναι καταγεγραμμένα, θα δρομολογηθούν. Εγώ έχω αυτή την άποψη.
Θα ξεκινήσω, αγαπητοί συνάδελφοι, τις παρατηρήσεις μας από τον τέταρτο άξονα, που αναφέρεται στη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας της Περιφέρειας. Εμείς επιγραμματικά λέμε ότι θα φέρουμε τα πάνω κάτω, αν εισάγουμε πλήρως την πληροφορική στην διοίκηση. Μελέτησα το κείμενο του συναδέλφου, του Νίκου του Ανδρουλακάκη, είδα τις προσπάθειες που γίνανε και κάποια στιγμή λέω: Εδώ είμαστε Σίσσυφοι; Αλλά ακόμα και αν είναι έτσι, πρέπει να το παλέψουμε. Να εφαρμόσουμε δηλαδή με πολύ γρήγορους ρυθμούς τη διοικητική τεχνολογία, νομίζω αυτός είναι ο όρος, στη διοίκηση της Περιφέρειας. Να μη σκεφτούμε ότι δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα. Κάποια πράγματα θέλουν κάποιο χρόνο και αυτή η σκέψη συχνά αποθαρρύνει γενικά το πολιτικό σύστημα, το ότι δηλαδή δεν έχω αμέσως αποτέλεσμα: Έλα, μωρέ, αύριο, κάποιος άλλος θα καρπωθεί τα οφέλη. Πρέπει αυτό να το ξεχάσουμε και κυρίως πρέπει να επιμείνουμε και να υπερνικήσουμε τις αντιστάσεις, τις τυχόν αντιστάσεις, αν θέλετε.
Βέβαια η εμπειρία δείχνει και στα λάθη που επισημαίνει το εισηγητικό κείμενο του κ. Ανδρουλακάκη φαίνεται, τις αντιδράσεις των υπαλλήλων στην υλοποίηση. Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξουν έτσι και αλλιώς. Κάποιες αιτίες είναι λογικές. Μερικοί νομίζουν ότι μπορεί να απειληθούν θέσεις εργασίας και αυτό  να τους δημιουργεί αναστολές. Όμως, δε συμμερίζομαι καθόλου τους δημοσίους υπαλλήλους που από οκνηρία αντιδρούν. Έχω πλήρη επίγνωση των όρων και βέβαια ξέρω ότι εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι είναι τίμιοι και δουλεύουν και με το παραπάνω, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και οι λεγόμενοι αργόμισθοι και κυρίως  οι υπάλληλοι εκείνοι που – ας μην κρυβόμαστε – έχουν κρυφά εισοδήματα από την κακοδιαχείριση και από το μη έλεγχο και συμμερίζομαι τα όσα είπε ο κ. Κικίλιας, ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου. Θα επανέλθω σε αυτό.
Η διοικητική τεχνολογία θα βάλει φρένο, δε λέω θα καταργήσει, τις μίζες και στις αργομισθίες και τα άλλα που έχουν σχέση με αυτό που λέμε γενικότερα διαφθορά και αν προχωρήσουμε, μπορεί να σπάσει και εκείνο το κακό σπυρί που λέγεται προμήθειες, έργα των ΟΤΑ και του Δημοσίου γενικότερα. Έτσι, πέρα από τον ευκολότερο έλεγχο μπορούμαι να έχουμε και άμεση ενημέρωση, παράδειγμα:-διαβάζοντας την εισήγηση, ήθελα να δω, αν έχει δημοπρατηθεί η μελέτη για την οδό Διονύσου – Νέας Μάκρης, ένα έργο που εμείς διαφωνούμε ριζικά και θα το πω και στη συνέχεια. Δεν είχα καμία δυνατότητα, ενώ είναι το πιο εύκολο σήμερα με ένα κλικ να έβλεπα. Και όχι μόνο αυτό. Δόθηκαν από τις Νομαρχιακές πάνω από 25.000.000 για τα ολοκληρωμένα πληροφοριακά προγράμματα. Ε, λοιπόν, κατά 80% δε λειτουργούν και όπου λειτουργούν, υπολειτουργούν. Δηλαδή δεν υπάρχει καμία επικοινωνία μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος για το οποίο έπρεπε να έχουν γνώση δέκα υπηρεσίες, το ξέρει μία, καμία ενδεχομένως. Ένας φαύλος κύκλος.
Αν, λοιπόν, δεν καταφέρουμε να αναβαθμίσουμε τη διοίκηση, θα είναι σαν να κτίζουμε στην άμμο. Τα υπόλοιπα δε λέω ότι δεν είναι σημαντικά, αλλά μπροστά σε αυτό είναι δευτερεύοντα και έτσι αν καταφέρουμε όλα αυτά, θα μπορούμε να εξοικονομούμε και πόρους πάρα πολύ σημαντικούς. Αυτό που σε κεντρικό επίπεδο λέγεται για την κατασπατάληση αφορά και τους Δήμους και Περιφέρειες, Για σκεφτείτε ένα ενιαίο σύστημα προμηθειών. Ποιος ξέρει τις τιμές που τρέχουν για το χαρτί εκτύπωσης στην  αγορά; Να περιλάβει και τους Δήμους μάλιστα αυτό, όλους τους ΟΤΑ.
Άλλες δυνατότητες ενδεικτικά: Ηλεκτρονικές δημοπρασίες. Στο εξωτερικό είναι γεγονός. Τα διάφορα αναπτυξιακά, προτάσεις που μας έρχονται και περνάνε από χίλια δύο κύματα και εκεί είναι κυρίως που τρέχουν τα γρηγορόσημα, χρησιμοποιώ επιεική όρο, θα μπορούσαν να αυτοματοποιηθούν και να μην μπορεί να παρεμβαίνει ο κάθε υπάλληλος σε αυτό τον τομέα.
Θα πρέπει να είναι χρεωμένοι οι υπάλληλοι και να προβλέπει η διοίκηση: Πότε πήρες αυτό το έργο; Μάλιστα. Πότε απάντησες; Σε έξι μήνες. Το άλλο το απάντησες σε ένα μήνα. Ομοειδή έργα. Δε χρειάζεται να το δεί. Θα έχει την έγνοια ο υπάλληλος ότι μπορεί να ελεγχθεί  ανά πάσα στιγμή και αυτοί οι υπάλληλοι είναι κυρίως που θα αντιδράσουν.
Λέω, λοιπόν, από εκεί θα μπορούμε να αξιοποιήσουμε πάρα πολλά ποσά και υπέρ της κοινωνικής μέριμνας που έχει ανάγκη  σήμερα ο λαός μας και κυρίως οι πολίτες που είναι στο πιο χαμηλό οικονομικό επίπεδο. Και όχι βέβαια και  θα  το ξαναθίξω αυτό το θέμα, να κάνουμε έργα της Εκκλησίας, τα οποία στη συνέχεια τα δωρίζουμε. Δυστυχώς υπάρχουν και είναι ένα σημείο που κατηγορηματικά διαφωνούμε και θα το επαναλάβω στο κλείσιμο, αν με αφήσει ο Πρόεδρος.
Δε θα μακρηγορήσω και πολύ. Θέλω σε μερικά επιμέρους να πω μερικά πράγματα.
Υπάρχει ένα κονδύλι για τη γεωργική γη. Είπε και ο Γιώργος ο Δημαράς εκεί και συμφωνώ απολύτως με όσα είπε. Προστασία και διαχείριση της γεωργικής γης: 250.000 ευρώ. Αλήθεια, την ξέρουμε τη γεωργική γη; Στα Σπάτα τι έχουμε, γεωργική γη ή οικιστική ανάπτυξη; Επανέρχεται δηλαδή αυτό που εγώ το θέτω σχεδόν σε κάθε ομιλία μου, έχω γίνει μονότονος, με το χωροταξικό. Πρέπει να πάρουμε την αρμοδιότητα, έστω και άτυπα. Αν δεν προχωρήσουμε σε αυτό το σημείο, πάλι λέω την ίδια φράση, κτίζουμε στην άμμο. Γίνονται αναφορές στο ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής. Νομίζω έχει πάει στα σκουπίδια. Και να θυμήσω αυτό που αρχικά είπα: Πόσος ρεαλισμός υπάρχει σε αυτό το πρόγραμμα, όταν γίνεται αναφορά σε ένα σχέδιο που μάλλον έχει καταργηθεί;
Για τα ρέματα. Συμφωνούμε απολύτως για την προστασία και τον καθαρισμό. Θέλω να πω, όμως ότι δε γίνεται καμία αναφορά στον Κηφισό. Δεν είναι ρέμα, είναι ποτάμι. Παρότι ο Πρόεδρος θα πάρει μία πρωτοβουλία, πιστεύω ότι πρέπει να μπει στο πρόγραμμά μας και να πω εδώ, ότι κρατάω αυτό που είπαν οι εισηγητές,  ότι έχει δυναμική και αυτό που είπε ο κ. Μαϊστρος ότι θα είναι κυλιόμενο. Εγώ συμφωνώ και να πάω παραπέρα: Να γίνει την άνοιξη ένας έλεγχος στο τι έχει υλοποιηθεί, πολύ περισσότερο διότι τα ποσά που έχουν εγγραφεί για φέτος, μάλλον δεν θα υλοποιηθούν και να πάμε  σε τροποποιήσεις, με βάση την εμπειρία που θα έχουμε μέχρι τότε. Μην το αφήσουμε δηλαδή το περάσαμε σήμερα και τελείωσε.
Ο Κηφισός, λοιπόν, είναι βασικός αναπνευστήρας του λεκανοπεδίου. Πέρα από κάποια  παρέμβαση που μπορούμε να κάνουμε με πρωτοβουλία του Προέδρου και την εμπειρία του που έχει (βλέπε ΝΕΔΑ), πρέπει να γίνει μελέτη ανάπλασης του βορείου τμήματος και εγώ λέω από τη Μεταμόρφωση, -στα όρια της Κηφισιάς με τη Μεταμόρφωση είναι ένα κομμάτι το οποίο είναι σπάνιας ομορφιάς και δεν είναι και πολύ βεβαρημένο. Είναι εύκολο δηλαδή να υλοποιηθεί  εκεί μία τέτοια μελέτη και να φτάσει μέχρι το Κρυονέρι και να αφήσουμε τα άλλα για αργότερα.

(παρέμβαση)

ΒΑΡΕΛΑΣ:

Έχω κάβα από χρόνο, γιατί συνήθως είμαι λακωνικός Λίγο παραπάνω θέλω.

(παρέμβαση)

ΒΑΡΕΛΑΣ:

Ναι, αλλά είναι κρίσιμο το θέμα
Διαχείριση των απορριμμάτων.
Θα προσπαθήσω γρήγορα
Υπάρχει αντίφαση και με το ύψος των ποσών και αυτό ειπώθηκε, αλλά διαβάζω για την εφαρμογή κλάδου οργανικών, δηλαδή για την κομποστοποίηση, 1.000.000 και τα 600.000, λέει, θα φύγουν φέτος. Που; Δεν το βλέπω. ΄Εχει γίνει τίποτα και δεν έχουμε ενημερωθεί; Το ίδιο για την ενημέρωση: 600.000, 400.000 φέτος. Πιστεύω ότι είναι από τα στοιχεία που δεν είναι ρεαλιστικά. Εν πάση περιπτώσει, θα πω δέκα φορές μπράβο, αν αυτά υλοποιηθούν.
Τα λύματα. Σε λίγο θα έχουμε πόλεμο βορειοανατολικών – νοτίων, σε σχέση με τις δυνατότητες της Ψυττάλειας. Κάποια στιγμή, Πρόεδρε, πρέπει να υποβάλουμε επίσημο αίτημα στην ΕΥΔΑΠ, να μας πει που βρίσκεται η Ψυττάλεια και τι δυνατότητες έχει παραπέρα για να μπορούμε να κάνουμε και κάποια σχέδια.
Αναβάθμιση των οδικών αξόνων. Είπα ότι διαφωνώ με το Διόνυσο – Νέα Μάκρη. Διαφωνούμε. Θα είναι καταστροφή για το βουνό και δε χρειάζεται και αν δεν έχει γίνει δημοπράτηση μελέτης, να σταματήσει και αντ΄αυτού να γίνει επέμβαση σε ένα επικίνδυνο δρόμο που συμβαίνουν και ατυχήματα, ενώ σε αυτόν που προανέφερα δεν υπάρχουν, ο παράδρομος της εθνικής, από τη δεξιά πλευρά όπως πάμε για τη Θεσσαλονίκη, από Άγιο Στέφανο μέχρι Καπανδρίτι και από την αριστερή μεριά υπάρχουν πάλι μερικά κομμάτια που δεν έχουν διανοιγεί, μικρά. Από τα 120 εργοστάσια μέχρι τη Λυκόβρυση, που φεύγουν τα βυτιοφόρα, δεν έχουν γίνει αρκετά τμήματα. Είναι μικρά. Πρέπει να γίνουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

Ο κ. Παπαντωνίου

ΒΑΡΕΛΑΣ:
Δύο κουβέντες ακόμα για τις γεωτρήσεις και για τα νταμάρια. Τα λέω συνοπτικά.
Αυτό που λέμε ότι πρέπει να υπάρξει κόμβος χωρικών δεδομένων- να πάλι γιατί ξεκίνησα από το τέλος, δηλαδή με την αναβάθμιση των υπηρεσιών- πρέπει να υπάρξει. Κανένας Δήμος και πουθενά δεν ξέρουν τις γεωτρήσεις. 90%, για να μην πω μεγαλύτερο ποσοστό, είναι παράνομες, δηλαδή έχουν γίνει χωρίς άδεια. Θα πρέπει να υπάρξει καταγραφή. Υπάρχει νόμος που πρέπει να δηλώνεις ακόμα και τα πηγάδια. Με πρωτοβουλία της Περιφέρειας, να υλοποιηθεί.
Το ίδιο ισχύει  και για τα λατομεία, τα νταμάρια. Με όρους ζούγκλας κάποια λειτουργούν.
Να επαναφέρω για να μπει στο πρόγραμμα κάτι που το είχαμε προτείνει: Μελέτη για την κατασκευή Μουσείου Παλαιοντολογίας στο Πικέρμι. Ας γραφτεί ένα ποσό ενδεικτικά: 100.000. Προσωπικά πιστεύω ότι αν προσανατολιστούν σωστά οι Υπηρεσίες, θα μπορέσουν και αυτό να το υλοποιήσουν.
Ένα τελευταίο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
 Ο κ. Παπαντωνίου.
Υπερβήκατε κάθε όριο, κύριε Βαρελά. Υπερβήκατε κάθε όριο, παρακαλώ.


ΒΑΡΕΛΑΣ:

… Την εκπόνηση μελετών και όχι μόνο να παρακολουθούμε απλώς. Να δούμε, για παράδειγμα, την πρόταση του Γιώργου Δημαρά για δακτύλιο και να την προχωρήσουμε εμείς.
Τελειώνοντας, λοιπόν, λέμε εμείς, παρότι έχουμε ισχυρές επιφυλάξεις και αυτές αναφέρονται κυρίως στα χρήματα που δαπανάμε για την Εκκλησία, -είναι 4-5 έργα-  έργα που η Εκκλησία πρέπει να τα κάνει. Εμείς προτείνουμε μέρος της μισθοδοσίας των κληρικών να το αναλάβει η Εκκλησία. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να συναινούμε ούτε κατ΄ελάχιστον σε αυτό το σημείο. Θα υπερψηφίσουμε μεν το επιχειρησιακό σχέδιο,  αλλά είναι όμως οι επιφυλάξεις μας πάρα πολύ ισχυρές σε αυτό το σημείο και στο δρόμο που θα είναι καταστροφικός για το Πεντελικό, Διόνυσος – Νέα Μάκρη.
Ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου