Συνένεντευξη του γρ.ψαριανού στο tv χωρίς σύνορα
Πέμ 04/11/2010, Βασίλης Κωστούλας
«Αρνούμαστε να στοιχηθούμε», με το χαρακτήρα τον οποίο προσδίδει ο πρωθυπουργός στις αυτοδιοικητικές εκλογές, διαμηνύει στο tvxs.gr ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, επικεφαλής του συνδυασμού Αττική Γη, Γρηγόρης Ψαριανός, ο οποίος σημειώνει ότι «απόπειρες πόλωσης προκάλεσαν κάποια στιγμή - έστω και με καθυστέρηση - αντίθετα απ’ τα προσδοκώμενα, για τους εμπνευστές τους, αποτελέσματα».*Η συνέντευξη εντάσσεται στο πλαίσιο αφιερώματος ενόψει της 7ης Νοεμβρίου.
Κληθείς να ορίσει τον πήχυ, γενικότερα της Δημοκρατικής Αριστεράς, στις επικείμενες εκλογές, εκφράζει την πεποίθηση ότι «επιτυχία θα είναι να μπορέσουμε μέσα από την όλη εκλογική διαδικασία να επηρεάσουμε τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν μετά τις εκλογές».
«Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε ο καλλιτέχνης», αναφέρει χαρακτηριστικά, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη.
Ο ίδιος χαρακτηρίζει «πρακτικές και υλοποιήσιμες» τις προτάσεις του συνδυασμού του, φέρνοντας το παράδειγμα της «θέσπισης αυστηρής πράσινης ζώνης μεταξύ των πόλεων της Αττικής», και υπενθυμίζει ότι «η Αττική ξεκίνησε να καταστρέφεται χωρίς Μνημόνιο, και συνεχίζει να καταστρέφεται, είτε με Μνημόνιο είτε χωρίς».
Αναφερόμενος στις σχετικά πρόσφατες διασπάσεις στο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, εκφράζει την εκτίμηση πως ο συγκερασμός των διαφορετικών μερών «ίσως την εποχή αυτή να ήταν ακόμα πιο παράταιρος απ’ ότι πριν».
Ακολουθούν οι απαντήσεις του κ.Γρ.Ψαριανού στα ερωτήματα του tvxs.gr:
Έχετε κάνει σαφή τη θέση ότι στις 7 Νοεμβρίου δεν κρίνεται το Μνημόνιο ή ο Καλλικράτης, αλλά πάγια ζητήματα που αφορούν απευθείας στην αυτοδιοίκηση, στην καθημερινότητα, κ.ο.κ. Ποια θέματα θέτει στην ατζέντα αυτών των εκλογών η Δημοκρατική Αριστερά και ποιες είναι οι πρακτικά υλοποιήσιμες προτάσεις της για την Αττική;
Αφορούν την ΑΤΤΙΚΗ ΓΗ κυρίως οι θέσεις και οι προτάσεις μας και δευτερευόντως το κόμμα της Δ.Α. της οποίας μέλη και στελέχη συμμετέχουν και στηρίζουν ΜΑΖΙ με ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΥΣ, όχι μόνο αριστερούς. Οι προτάσεις μας είναι όλες και πρακτικές και υλοποιήσιμες. Σίγουρα δεν θα αρέσει σε κάποιους η θέσπιση αυστηρής πράσινης ζώνης μεταξύ των πόλεων της Αττικής, και υπερβολικά εύκολη και άμεση μπορεί να είναι η εφαρμογή της. Το βασικότερο όμως είναι να πορευθεί η Αττική βάσει ενός σχεδίου που να μην την καταστρέφει και να μην τα αφήνει όλα στη μοίρα τους. Και σχέδια υπάρχουν πάρα πολλά και πάρα πολύ καλά, στα συρτάρια: του Μάνου, του Δοξιάδη, του Τρίτση, και άλλων.
Μην ξεχνάμε ότι η Αττική ξεκίνησε να καταστρέφεται χωρίς Μνημόνιο, και συνεχίζει να καταστρέφεται, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς.
Παρόλα αυτά, βλέπουμε την κυβέρνηση να αλλάζει στάση, μάλλον εφαρμόζοντας την τακτική της «κομματικής πόλωσης» ενόψει της 7ης Νοεμβρίου. Πώς αντιδράτε απέναντι σε αυτή την εξέλιξη;
Ο Πρωθυπουργός καταφεύγει στην πάγια τακτική των μεγάλων κομμάτων όταν ζορίζονται. Πολώνουν την κατάσταση. Το έκανε και ο εθνάρχης Βενιζέλος στις εκλογές του 1932 (που έχασε), φέρνοντας τη συζήτηση στη Μικρασιατική Καταστροφή και στην Εκτέλεση των Έξι. Το έκαναν, με εξαιρετική επιτυχία, οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου. Το έκανε και ο φωτισμένος ηγέτης της ελληνικής αριστεράς Νίκος Ζαχαριάδης το 1946-1947, και όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε.
Είναι γνωστό πόσο όλες αυτές οι απόπειρες πόλωσης προκάλεσαν κάποια στιγμή - έστω και με καθυστέρηση - αντίθετα απ’ τα προσδοκώμενα για τους εμπνευστές τους, αποτελέσματα, όπως π.χ. προώθησαν το διάλογο, τον πολιτικό πολιτισμό και την πρόοδο της χώρας γενικότερα. Στις μέρες μας έχουμε σπάσει κάθε ρεκόρ καθυστέρησης. Γι’ αυτούς λοιπόν τους ιστορικούς λόγους, αρνούμαστε να στοιχηθούμε. Είμαστε Απέναντι στην πόλωση και κοντά στην απαλλαγή, πιστεύουμε, απ' αυτή την πολιτική σύφιλη. Που κάποια «εργαστήρια» καλλιεργούν εδώ και χρόνια ως μεταδοτική επιδημία.
Τι θεωρείτε ως κυριότερη παθογένεια της διοίκησης στο λεκανοπέδιο έως σήμερα, που λειτουργούσε ως τροχοπέδη για δραστική βελτίωση της καθημερινότητας; Η έλλειψη πόρων; Η διαφθορά; Η απουσία έμπνευσης και ιδεών; Η υστέρηση διαχειριστικών ικανοτήτων; Η ροπή στον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις;
Η απουσία διάθεσης εφαρμογής οποιουδήποτε σχεδιασμού και η ανοχή στην καταστροφή του περιβάλλοντος, μερικές φορές και η ενεργή συμμετοχή της διοίκησης στην καταστροφή αυτή. Ας μην ξεχνάμε ότι περιβάλλον δεν είναι μόνο η μόλυνση της ατμόσφαιρας, το έγκλημα του Ασωπού, η καταστροφή των ποταμών, λιμνών και υδάτινων πόρων ή η ανάγκη προστασίας των δασών, των αιγιαλών, των ΑΝΘΡΩΠΩΝ και των ήμερων ή άγριων ζώων, αλλά και η αυθαίρετη δόμηση και η αχαλίνωτη βιομηχανική ανάπτυξη σε μέρη που έχουν κορεσθεί εδώ και δεκαετίες. Ακόμα, η διαχείριση των σκουπιδιών μας, που είναι κορυφαίος Δείκτης Πολιτισμού, Παιδείας και Κοινωνικού Επιπέδου.
Εκ των πραγμάτων, οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου αποτελούν και το πρώτο τεστ για το νεοσύστατο κόμμα της ΔΑ. Πώς οριοθετείτε την επιτυχία ή την αποτυχία, μέσα από το εκλογικό αποτέλεσμα;
Η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά στην Αττική Γη. Η Αττική Γη όμως δεν είναι μόνο τα μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς, κι ούτε είναι μόνο ο υποψήφιος περιφερειάρχης, αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Επιτυχία θα είναι να μπορέσουμε μέσα από την όλη εκλογική διαδικασία να επηρεάσουμε τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν μετά τις εκλογές.
Στο δήμο της Αθήνας επιτεύχθηκε μία μορφή συνεργασίας της ΔΑ με το ΠΑΣΟΚ και τους Οικολόγους Πράσινους. Ποια δεδομένα απέτρεψαν την ίδια προοπτική στην περιφέρεια Αττικής;
Ρωτήστε το ΠΑΣΟΚ, τους Οικολόγους Πράσινους, τον ΣΥΝ και όποιον άλλον εμπεριέχεται στην ερώτησή σας. Περισσότερο όμως ρωτήστε τον Πρωθυπουργό με τα όσα είπε στη διακαναλική, που ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε ο καλλιτέχνης.
Σε ποιο βαθμό σας προβληματίζει η πολυδιάσπαση στο χώρο της λεγόμενης ανανεωτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς; Πώς σχολιάζετε την άποψη ότι οι 3 διαφορετικές υποψηφιότητες (ΣΥΝ, ΔΑ, Μέτωπο) «τορπιλλίζουν» οποιαδήποτε ουσιαστική προσπάθεια να επωφεληθεί η Αριστερά, πάντοτε προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας, από τη δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην ασκούμενη πολιτική με οδηγό το Μνημόνιο;
Το κάθε ένα από αυτά τα μέρη της αριστεράς θέλει να απευθύνεται σε διαφορετικό κόσμο, με πολύ διαφορετικό τρόπο, λέγοντας εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ίσως την εποχή αυτή ο συγκερασμός τους να ήταν ακόμα πιο παράταιρος από ότι πριν, στις Ευρωεκλογές για παράδειγμα. Πώς θα μπορούσε να βρεθεί μία κοινή συνισταμένη; Θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα για όλους, και ούτε στην ελληνική κοινωνία θα προσέφερε τίποτα.
Η ηγεσία του ΣΥΝ επέλεξε για αυτές τις εκλογές να αναδείξει μία υποψηφιότητα από τους κόλπους του ΠΑΣΟΚ (κοντά στη λογική της Ανανεωτικής Πτέρυγας), η οποία πληροί κάποιες βασικές πολιτικές προϋποθέσεις. Μάλιστα, ήταν τέτοια η αποφασιστικότητα γύρω από τη συγκεκριμένη επιλογή, ώστε να προκαλέσει επί της ουσίας τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ (πάγιο αίτημα των Ανανεωτικών η απεμπλοκή του ΣΥΝ). Τελικά, εκ του αποτελέσματος, τι χωρίζει στην πράξη την Κουμουνδούρου από τις επιλογές της Ανανεωτικής Πτέρυγας; Πώς ερμηνεύετε γενικότερα τις συγκεκριμένες εξελίξεις στο ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ;
Τι σχέση ακριβώς έχει ο κ. Μητρόπουλος με την Ανανεωτική Αριστερά δεν το γνωρίζω. Αν υπονοείτε ότι οι ιδέες του είναι συναφείς με τις ιδέες της, λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω μαζί σας. Αν πάλι υπονοείτε ότι η Ανανεωτική Αριστερά ήθελε πάση θυσία συνεργασία με επικεφαλής κάποιον που είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα του εθνικού του συμβουλίου, έχω την αίσθηση πως κάποιοι –όχι εμείς– θέλουν συνεργασίες άλλου είδους.
Η σημερινή ηγεσία του Συνασπισμού νομίζει ίσως ακόμα πως η βασική επιδίωξη, αν όχι αυτοσκοπός της ύπαρξης των αποχωρησάντων ανανεωτικών, ήταν και είναι η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί μάλιστα τον Κουβέλη, τον Ψαριανό κι όλη την Δημοκρατική Αριστερά ως «δεκανίκι ή υποστύλωμα» της κυβέρνησης! Ο κ. Μητρόπουλος όμως εκτός από «αντιμνημονιακές» δημαγωγίες και λαϊκισμούς - ενώ ΠΟΤΕ δεν αντιτάχθηκε στην πολιτική που μας παρέδωσε στο Μνημόνιο - κραυγάζει σιωπηλά «το πασοκ ειν' εδώ (εκεί..) ενωμένο δυνατό»! Το όνομα του συνδυασμού του επίσης είναι πολύ «ηττοπαθές» και ήπιο: «Αττική Συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο»! Γιατί δεν έβαζαν και «Κάτω ο Καπιταλισμός – Έξω η Τρόικα – Θάνατος στο ΔΝΤ – Γαμώ το Σπίτι σας Γαμώ Κωλοαμερικάνοι – Παιδιά Σηκωθείτε Να Βγούμε στους Δρόμους, Γυναίκες και Άντρες με Όπλα στους Ώμους»
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να πιστεύεις ο ίδιος την προπαγάνδα σου! Ιδίως αν βασίζεται σε λανθασμένα στοιχεία και σε έωλα συμπεράσματα. Και μάλιστα όταν κατηγορείς τους ΑΛΛΟΥΣ γι' αυτά που ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ...
Κληθείς να ορίσει τον πήχυ, γενικότερα της Δημοκρατικής Αριστεράς, στις επικείμενες εκλογές, εκφράζει την πεποίθηση ότι «επιτυχία θα είναι να μπορέσουμε μέσα από την όλη εκλογική διαδικασία να επηρεάσουμε τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν μετά τις εκλογές».
«Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε ο καλλιτέχνης», αναφέρει χαρακτηριστικά, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη.
Ο ίδιος χαρακτηρίζει «πρακτικές και υλοποιήσιμες» τις προτάσεις του συνδυασμού του, φέρνοντας το παράδειγμα της «θέσπισης αυστηρής πράσινης ζώνης μεταξύ των πόλεων της Αττικής», και υπενθυμίζει ότι «η Αττική ξεκίνησε να καταστρέφεται χωρίς Μνημόνιο, και συνεχίζει να καταστρέφεται, είτε με Μνημόνιο είτε χωρίς».
Αναφερόμενος στις σχετικά πρόσφατες διασπάσεις στο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, εκφράζει την εκτίμηση πως ο συγκερασμός των διαφορετικών μερών «ίσως την εποχή αυτή να ήταν ακόμα πιο παράταιρος απ’ ότι πριν».
Ακολουθούν οι απαντήσεις του κ.Γρ.Ψαριανού στα ερωτήματα του tvxs.gr:
Έχετε κάνει σαφή τη θέση ότι στις 7 Νοεμβρίου δεν κρίνεται το Μνημόνιο ή ο Καλλικράτης, αλλά πάγια ζητήματα που αφορούν απευθείας στην αυτοδιοίκηση, στην καθημερινότητα, κ.ο.κ. Ποια θέματα θέτει στην ατζέντα αυτών των εκλογών η Δημοκρατική Αριστερά και ποιες είναι οι πρακτικά υλοποιήσιμες προτάσεις της για την Αττική;
Αφορούν την ΑΤΤΙΚΗ ΓΗ κυρίως οι θέσεις και οι προτάσεις μας και δευτερευόντως το κόμμα της Δ.Α. της οποίας μέλη και στελέχη συμμετέχουν και στηρίζουν ΜΑΖΙ με ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΥΣ, όχι μόνο αριστερούς. Οι προτάσεις μας είναι όλες και πρακτικές και υλοποιήσιμες. Σίγουρα δεν θα αρέσει σε κάποιους η θέσπιση αυστηρής πράσινης ζώνης μεταξύ των πόλεων της Αττικής, και υπερβολικά εύκολη και άμεση μπορεί να είναι η εφαρμογή της. Το βασικότερο όμως είναι να πορευθεί η Αττική βάσει ενός σχεδίου που να μην την καταστρέφει και να μην τα αφήνει όλα στη μοίρα τους. Και σχέδια υπάρχουν πάρα πολλά και πάρα πολύ καλά, στα συρτάρια: του Μάνου, του Δοξιάδη, του Τρίτση, και άλλων.
Μην ξεχνάμε ότι η Αττική ξεκίνησε να καταστρέφεται χωρίς Μνημόνιο, και συνεχίζει να καταστρέφεται, είτε με μνημόνιο είτε χωρίς.
Παρόλα αυτά, βλέπουμε την κυβέρνηση να αλλάζει στάση, μάλλον εφαρμόζοντας την τακτική της «κομματικής πόλωσης» ενόψει της 7ης Νοεμβρίου. Πώς αντιδράτε απέναντι σε αυτή την εξέλιξη;
Ο Πρωθυπουργός καταφεύγει στην πάγια τακτική των μεγάλων κομμάτων όταν ζορίζονται. Πολώνουν την κατάσταση. Το έκανε και ο εθνάρχης Βενιζέλος στις εκλογές του 1932 (που έχασε), φέρνοντας τη συζήτηση στη Μικρασιατική Καταστροφή και στην Εκτέλεση των Έξι. Το έκαναν, με εξαιρετική επιτυχία, οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου. Το έκανε και ο φωτισμένος ηγέτης της ελληνικής αριστεράς Νίκος Ζαχαριάδης το 1946-1947, και όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε.
Είναι γνωστό πόσο όλες αυτές οι απόπειρες πόλωσης προκάλεσαν κάποια στιγμή - έστω και με καθυστέρηση - αντίθετα απ’ τα προσδοκώμενα για τους εμπνευστές τους, αποτελέσματα, όπως π.χ. προώθησαν το διάλογο, τον πολιτικό πολιτισμό και την πρόοδο της χώρας γενικότερα. Στις μέρες μας έχουμε σπάσει κάθε ρεκόρ καθυστέρησης. Γι’ αυτούς λοιπόν τους ιστορικούς λόγους, αρνούμαστε να στοιχηθούμε. Είμαστε Απέναντι στην πόλωση και κοντά στην απαλλαγή, πιστεύουμε, απ' αυτή την πολιτική σύφιλη. Που κάποια «εργαστήρια» καλλιεργούν εδώ και χρόνια ως μεταδοτική επιδημία.
Τι θεωρείτε ως κυριότερη παθογένεια της διοίκησης στο λεκανοπέδιο έως σήμερα, που λειτουργούσε ως τροχοπέδη για δραστική βελτίωση της καθημερινότητας; Η έλλειψη πόρων; Η διαφθορά; Η απουσία έμπνευσης και ιδεών; Η υστέρηση διαχειριστικών ικανοτήτων; Η ροπή στον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις;
Η απουσία διάθεσης εφαρμογής οποιουδήποτε σχεδιασμού και η ανοχή στην καταστροφή του περιβάλλοντος, μερικές φορές και η ενεργή συμμετοχή της διοίκησης στην καταστροφή αυτή. Ας μην ξεχνάμε ότι περιβάλλον δεν είναι μόνο η μόλυνση της ατμόσφαιρας, το έγκλημα του Ασωπού, η καταστροφή των ποταμών, λιμνών και υδάτινων πόρων ή η ανάγκη προστασίας των δασών, των αιγιαλών, των ΑΝΘΡΩΠΩΝ και των ήμερων ή άγριων ζώων, αλλά και η αυθαίρετη δόμηση και η αχαλίνωτη βιομηχανική ανάπτυξη σε μέρη που έχουν κορεσθεί εδώ και δεκαετίες. Ακόμα, η διαχείριση των σκουπιδιών μας, που είναι κορυφαίος Δείκτης Πολιτισμού, Παιδείας και Κοινωνικού Επιπέδου.
Εκ των πραγμάτων, οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου αποτελούν και το πρώτο τεστ για το νεοσύστατο κόμμα της ΔΑ. Πώς οριοθετείτε την επιτυχία ή την αποτυχία, μέσα από το εκλογικό αποτέλεσμα;
Η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά στην Αττική Γη. Η Αττική Γη όμως δεν είναι μόνο τα μέλη της Δημοκρατικής Αριστεράς, κι ούτε είναι μόνο ο υποψήφιος περιφερειάρχης, αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Επιτυχία θα είναι να μπορέσουμε μέσα από την όλη εκλογική διαδικασία να επηρεάσουμε τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν μετά τις εκλογές.
Στο δήμο της Αθήνας επιτεύχθηκε μία μορφή συνεργασίας της ΔΑ με το ΠΑΣΟΚ και τους Οικολόγους Πράσινους. Ποια δεδομένα απέτρεψαν την ίδια προοπτική στην περιφέρεια Αττικής;
Ρωτήστε το ΠΑΣΟΚ, τους Οικολόγους Πράσινους, τον ΣΥΝ και όποιον άλλον εμπεριέχεται στην ερώτησή σας. Περισσότερο όμως ρωτήστε τον Πρωθυπουργό με τα όσα είπε στη διακαναλική, που ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε ο καλλιτέχνης.
Σε ποιο βαθμό σας προβληματίζει η πολυδιάσπαση στο χώρο της λεγόμενης ανανεωτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς; Πώς σχολιάζετε την άποψη ότι οι 3 διαφορετικές υποψηφιότητες (ΣΥΝ, ΔΑ, Μέτωπο) «τορπιλλίζουν» οποιαδήποτε ουσιαστική προσπάθεια να επωφεληθεί η Αριστερά, πάντοτε προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας, από τη δεδομένη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην ασκούμενη πολιτική με οδηγό το Μνημόνιο;
Το κάθε ένα από αυτά τα μέρη της αριστεράς θέλει να απευθύνεται σε διαφορετικό κόσμο, με πολύ διαφορετικό τρόπο, λέγοντας εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ίσως την εποχή αυτή ο συγκερασμός τους να ήταν ακόμα πιο παράταιρος από ότι πριν, στις Ευρωεκλογές για παράδειγμα. Πώς θα μπορούσε να βρεθεί μία κοινή συνισταμένη; Θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα για όλους, και ούτε στην ελληνική κοινωνία θα προσέφερε τίποτα.
Η ηγεσία του ΣΥΝ επέλεξε για αυτές τις εκλογές να αναδείξει μία υποψηφιότητα από τους κόλπους του ΠΑΣΟΚ (κοντά στη λογική της Ανανεωτικής Πτέρυγας), η οποία πληροί κάποιες βασικές πολιτικές προϋποθέσεις. Μάλιστα, ήταν τέτοια η αποφασιστικότητα γύρω από τη συγκεκριμένη επιλογή, ώστε να προκαλέσει επί της ουσίας τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ (πάγιο αίτημα των Ανανεωτικών η απεμπλοκή του ΣΥΝ). Τελικά, εκ του αποτελέσματος, τι χωρίζει στην πράξη την Κουμουνδούρου από τις επιλογές της Ανανεωτικής Πτέρυγας; Πώς ερμηνεύετε γενικότερα τις συγκεκριμένες εξελίξεις στο ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ;
Τι σχέση ακριβώς έχει ο κ. Μητρόπουλος με την Ανανεωτική Αριστερά δεν το γνωρίζω. Αν υπονοείτε ότι οι ιδέες του είναι συναφείς με τις ιδέες της, λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω μαζί σας. Αν πάλι υπονοείτε ότι η Ανανεωτική Αριστερά ήθελε πάση θυσία συνεργασία με επικεφαλής κάποιον που είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα του εθνικού του συμβουλίου, έχω την αίσθηση πως κάποιοι –όχι εμείς– θέλουν συνεργασίες άλλου είδους.
Η σημερινή ηγεσία του Συνασπισμού νομίζει ίσως ακόμα πως η βασική επιδίωξη, αν όχι αυτοσκοπός της ύπαρξης των αποχωρησάντων ανανεωτικών, ήταν και είναι η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί μάλιστα τον Κουβέλη, τον Ψαριανό κι όλη την Δημοκρατική Αριστερά ως «δεκανίκι ή υποστύλωμα» της κυβέρνησης! Ο κ. Μητρόπουλος όμως εκτός από «αντιμνημονιακές» δημαγωγίες και λαϊκισμούς - ενώ ΠΟΤΕ δεν αντιτάχθηκε στην πολιτική που μας παρέδωσε στο Μνημόνιο - κραυγάζει σιωπηλά «το πασοκ ειν' εδώ (εκεί..) ενωμένο δυνατό»! Το όνομα του συνδυασμού του επίσης είναι πολύ «ηττοπαθές» και ήπιο: «Αττική Συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο»! Γιατί δεν έβαζαν και «Κάτω ο Καπιταλισμός – Έξω η Τρόικα – Θάνατος στο ΔΝΤ – Γαμώ το Σπίτι σας Γαμώ Κωλοαμερικάνοι – Παιδιά Σηκωθείτε Να Βγούμε στους Δρόμους, Γυναίκες και Άντρες με Όπλα στους Ώμους»
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να πιστεύεις ο ίδιος την προπαγάνδα σου! Ιδίως αν βασίζεται σε λανθασμένα στοιχεία και σε έωλα συμπεράσματα. Και μάλιστα όταν κατηγορείς τους ΑΛΛΟΥΣ γι' αυτά που ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ...
*Με αυτή την ανάρτηση ολοκληρώθηκε το αφιέρωμα συνεντεύξεων του tvxs.gr με τους υποψήφιους περιφερειάρχες Αττικής. Κλήθηκαν, αλλά δεν ανταποκρίθηκαν, οι κ.κ. Βασ.Κικίλιας (ΝΔ), Θαν.Παφίλης (ΚΚΕ) και Αλ.Αλαβάνος (Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου