Γ. Ψαριανός:Να βρεθούμε όλοι και να βρούμε αυτά στα οποία συμφωνούμε ώστε να περάσουμε σε μια νέα εποχή για τη χώρα

Αθήνα 9,84

31 Ιανουαρίου 2014

Ο Γρηγόρης Ψαριανός συνομιλεί με τη Νόνη Καραγιάννη στην εκπομπή «Αθήνα σήμερα».

(ακούστε την εκπομπή εδώ:)

-Γρηγόρη, καταρχάς, ήσουν Βρυξέλλες και έφυγες για Βρυξέλλες νομίζω ένα 24ώρο μετά απ’ την παρουσία σου στην τελευταία εκδήλωση των 58 στην Κηφισιά. Με το που φύγατε όμως εδώ «η τύχη σας δούλευε», και το βάζω αυτό σε εισαγωγικά, διότι, θα έχεις πληροφορηθεί φαντάζομαι , ότι ετέθησαν ζητήματα κατά πόσο μπορείτε να παραμένετε στο κόμμα σας εφόσον μετέχετε ενεργά πλέον στην κίνηση των 58.

Καταρχάς  πήγα στις Βρυξέλλες γιατί ήταν η εκδήλωση της Άννυς Ποδηματά για την κίνηση των σοσιαλιστών δημοκρατών . Έγινε ένας διάλογος με ομιλίες, μίλησαν ο Τάσος Γιαννίτσης , ο Μάνος Ματσαγγάνης αλλά και ο κύριος Σβόμποντα.  Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εκδήλωση και με την ευκαιρία ξαναθυμηθήκαμε το ευρωκοινοβούλιο μέσα κι έξω.

Εν τω μεταξύ εδώ με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν ότι ετέθησαν δημοσία, σε διάφορα μέσα, τα θέματα αυτά της συμμετοχής μου - για μένα προσωπικά μιλάω - και από τον Φώτη Κουβέλη με τον οποίο ακόμα δεν έχω μιλήσει μαζί του, να μου θέσει κάποιο ζήτημα ή να συζητήσουμε επ’ αυτού. Πρέπει να πω ότι πολύ πριν το συνέδριο είχα ζητήσει απ΄το Φώτη Κουβέλη να βρεθούμε, να συζητήσουμε διάφορα πράγματα γύρω από την Δημοκρατική Αριστερά, τις κινήσεις των 58, του Φόρουμ, των 5 δημάρχων, δεν είναι μόνο οι 58. Και  δεν έχουμε καταφέρει , παρόλο που είμαστε μαζί μέσα στην βουλή , δεν έχουμε καταφέρει να μιλήσουμε μέχρι σήμερα ούτε μισή ώρα, ένα τέταρτο, για όλα αυτά τα ζητήματα.

-Αντιλαμβάνομαι ότι για να το αναφέρεις θεωρείς ότι γίνεται ενδεχομένως σκόπιμα;

Δεν το ξέρω αυτό, πάντως δεν έχει γίνει ενάμιση μήνα τώρα, σχεδόν δύο. Και σας λέω πριν απ’ το συνέδριο. Γιατί και η διαδρομή του κόμματος προς το συνέδριο είχε αναταράξεις. Να σας πω όμως για το τώρα. Εγώ είμαι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς, είμαι από τους ανθρώπους, από το στενό πυρήνα που την ίδρυσαν. Ως βουλευτής έφυγα απ’ το ΣΥΡΙΖΑ με άλλους τρεις, με τον Φώτη Κουβέλη, τον Θανάση Λεβέντη και το Νίκο Τσούκαλη και με τα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας ιδρύσαμε, 15-20 άνθρωποι , ο στενός πυρήνας , τη Δημοκρατική Αριστερά. Βασικός λόγος που ιδρύθηκε ήταν να σταματήσει η μετάλλαξη της ανανεωτικής αριστεράς που γινόταν στο ΣΥΡΙΖΑ, να επανέλθουμε στις ιδέες του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη και στην ευρωπαϊκή λογική της αριστεράς, της συμμετοχής στα πράγματα με συνεργασίες και όλα αυτά. Σ’ αυτή τη διαδικασία συναντήθηκαν και ήρθαν στη Δημοκρατική Αριστερά άνθρωποι που ήταν αλλού όπως π.χ. στο ΠΑΣΟΚ. Εγώ τώρα δεν μπορώ να βλέπω έναν βαθύ πασόκο, 20 και 25 χρόνια στο ΠΑΣΟΚ, να μου κουνάει το δάχτυλο και να μου λέει αν θα πάμε με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τέτοιο το θέμα. Η πρωτοβουλία των 58 όπως και όλες οι άλλες που ανέφερα πριν, είναι πρωτοβουλίες για τον διάλογο, ν’ ανοίξει ένας διάλογος -  που έχει ανοίξει ήδη - για να ανασυγκροτηθεί ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού, όπως είχε πει ο Φώτης Κουβέλης στο ιδρυτικό συνέδριο της ΔΗΜΑΡ. Η ανασυγκρότηση του χώρου αυτού δεν σημαίνει ανοίξαμε κι ελάτε σ’ εμάς. Σημαίνει να βρεθούμε όλοι, να συζητήσουμε πέντε άξονες πολιτικής στους οποίους συμφωνούμε για να περάσουμε σε μια νέα εποχή για τη χώρα. Όχι ως κόμμα αλλά ως μια συμμαχία δυνάμεων, μια συμπαράταξη δυνάμεων και χιλιάδων ανένταχτων που είναι εκτός κομμάτων.

- Γρηγόρη, συνομιλούσα την προηγούμενη Τρίτη με τον πολύ καλό σου φίλο, τον πρώην γραμματέα της ΔΗΜΑΡ τον κ. Σπύρο Λυκούδη, ο οποίος μου είπε το εξής - θα το μεταφέρω όσο μπορώ πιο πιστά: Ότι υπάρχει ένα ζήτημα όσο αφορά τη συμμετοχή και το πώς συμμετέχει κανείς στην κίνηση των 58, από τη στιγμή που οι 58 φαίνεται ότι έχουν μετατοπίσει πλέον την κίνηση τους για τη δημιουργία ενός κομματικού σχηματισμού. Και άρα αλλάζουν τα δεδομένα.

 Όταν θα γίνει αυτό θα μπορούμε να το πούμε. Ακόμη η πρωτοβουλία των 58 είναι πρωτοβουλία για τον διάλογο. Συζητούν με ανθρώπους μέσα απ’ το ΠΑΣΟΚ, με ανθρώπους έξω απ’ το ΠΑΣΟΚ, εξακολουθούν να επιδιώκουν επαφή και συμφωνία με τον Φώτη Κουβέλη και τη Δημοκρατική Αριστερά. Ο Φώτης Κουβέλης πρώτη κουβέντα που είπε για τους 58 και προσωπικά στον Γιάννη Βούλγαρη ήταν «προχωρήστε, θα αγκαλιάσουμε το εγχείρημα με όλες μας τις δυνάμεις». Και σε μια εβδομάδα, δεν ξέρω για ποιο λόγο, άλλαξε αυτό. Όσο η πρωτοβουλία των 58 είναι ανοιχτή στον διάλογο και προσπαθεί να συγκροτήσει αυτόν τον μεσαίο αριστερό χώρο εγώ θα είμαι εκεί. Είπα, και έτσι πήγα και στην Κηφισιά και έτσι μίλησα κιόλας και στην Κηφισιά και είπα ακριβώς αυτά που σας λέω. Είμαι βουλευτής  και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ και δεν έχω διλήμματα. Δηλαδή όσο η πρωτοβουλία των 58 παραμένει πρωτοβουλία για διάλογο μέχρι να ολοκληρωθεί ο χώρος αυτός της Κεντροαριστεράς, ας τον λέμε έτσι, εγώ θα είμαι εκεί. Έχει πει ο Γιάννης Βούλγαρης ότι συζητάμε να γίνει μια δημοκρατική προοδευτική παράταξη και να κάνουμε ψηφοδέλτιο. Συζητιέται αυτό, δεν έχει αποφασισθεί, δεν έχει γίνει. Εγώ ελπίζω να γίνει ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο για τον χώρο αυτό γιατί αλλιώς θα είναι καταστροφή. Είμαι υπέρ της συγκρότησης του χώρου σε μια ενιαία παράταξη. Αν λοιπόν  γίνει ένα ψηφοδέλτιο με 20,100, πολύ ωραίους ανθρώπους που αγαπάω και λατρεύω και υπάρχει κι ένα διαφορετικό ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αριστεράς  με τους οποίους είμαι στο ίδιο κόμμα, είναι αυτονόητο το τι θα κάνω, δεν χρειάζεται να συζητάμε γι’ αυτό. Κι αυτό που είπε ο Σπύρος Λυκούδης ήταν άστοχο. Δεν είναι άλλο κόμμα οι 58. Δεν είναι μια άλλη κίνηση στην οποία συμμετέχω, πατάω  δηλαδή σε δυο βάρκες. Καθόλου. Είναι μια πρωτοβουλία για διάλογο και δεν έχουν σκοπό οι άνθρωποι να συγκροτήσουν κόμμα. Θέλουν να συγκροτήσου μια παράταξη δυνάμεων, μια συμμετοχική κίνηση. Δεν αφορά μόνο τις ευρωεκλογές ή τις αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά είναι η μαγιά, η αρχή για μια περαιτέρω συνεργασία των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων. Το οποίο αν δεν γίνει και όποιος το εμποδίζει πριμοδοτεί τον Σαμαρά και τον Τσίπρα. Τελεία.

-Προηγουμένως είπες για κάποιον βαθύ ΠΑΣΟΚ που μπορεί να σου κουνάει το δάχτυλο. Εννοείς απ’ το χώρο τον δικό σου;

Ε, ναι, στη ΔΗΜΑΡ. Κάτι παλιοί δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, περίεργοι, κάτι πρόεδροι, πολιτικά στελέχη που λένε «ε όχι ρε Γρηγόρη να πάμε και με το ΠΑΣΟΚ». Και τους λέω, αυτό το λέτε εσείς οι πασόκοι σε μένα; που δεν έχω ψηφίσει ΠΑΣΟΚ ούτε το ’81 που ψήφισε ΠΑΣΟΚ η μισή Ελλάδα; Είναι και άδικο και ανόητο. Εγώ δεν πήγα στο ΠΑΣΟΚ όταν βασίλευε το ΠΑΣΟΚ και όλες οι φυλές του και αλώνιζε. Θα πάω τώρα; Τι δουλειά έχω εγώ με το ΠΑΣΟΚ; Κι αν καθόμαστε να λέμε τι ήμασταν ο καθένας πριν από 30 χρόνια δεν θα κάνουμε τίποτα για το αύριο.

-Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ μετέχει ως κόμμα στην κίνηση.

 Δεν μετέχει ως κόμμα. Και αυτό είναι το αστείο, είναι σαν Λούκυ Λουκ. Οι μισοί πασόκοι βρίζουν τους 58 ότι θέλουν να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ και οι μισοί στη ΔΗΜΑΡ λένε ότι έγινε για να διαλύσει τη Δημοκρατική Αριστερά. Τελικά για ποιον ακριβώς να διαλύσουν έγινε;

- Τις ημέρες αυτές υπήρξε και μια ενόχληση και δυσαρέσκεια απ’ την πλευρά του ΠΑΣΟΚ για τους τόνους που χρησιμοποίησες κι εσύ περιγράφοντας την ιστορία του ΠΑΣΟΚ.

 Όχι, δεν χρησιμοποίησα τόνους, είπα απλώς ότι όλες οι αποχρώσεις της αριστεράς και όλες οι φυλές του ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργαστούν. Όσοι φυσικά δεν μετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι και όσοι δεν ευθύνονται γι’ αυτά που κατέστρεψαν τη χώρα. Προσέξτε. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Και ξέρουν ποιοι αυτοαποκλείονται. Και ξέρει κι ο κόσμος. Γνωριζόμαστε εδώ πέρα δεν είμαστε Κίνα του 1,5 δις. Γνωριζόμαστε προσωπικά όλοι. Δεν προσέβαλα ούτε έθιξα προσωπικά κανέναν. Οι απόψεις μου για τη διακυβέρνηση της χώρας τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα είναι γνωστές. Και η διακυβέρνηση της χώρας ήταν καταστροφική. Με ελάχιστα διαλείμματα σωφροσύνης και συνετής διαχείρισης που δεν κράτησαν πολύ. Και σ’ αυτό το ΠΑΣΟΚ φέρει τεράστια ευθύνη και το ξέρουν κι οι ίδιοι. Κι όταν είπα οι φυλές του ΠΑΣΟΚ, ήταν μια κυρία συγκεκριμένα που μου είπε «δεν μπορείτε να λέτε οι φυλές του ΠΑΣΟΚ». Γιατί; Δεν υπάρχουν; Θέλετε να σας πω δώδεκα τώρα στα γρήγορα; Αλλά αυτό τώρα δεν έχει σημασία, τι γνώμη έχω εγώ για τον Ανδρέα Παπανδρέου ή ένας πασόκος για τον Λεωνίδα Κύρκο. Αυτά τα κρίνει η ιστορία. Έχει σημασία πως θα βρεθούμε να βρούμε αυτά στα οποία συμφωνούμε για ν’ αλλάξουμε τα πράγματα στη χώρα και όχι  ποια είναι η γνώμη μας για τον Κολοκοτρώνη ή για τον Καποδίστρια.