Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

τοποθέτηση του συμβούλου της «αττικής γης» Δ. Βαρελά στην συζήτηση για την επίθεση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 33η
17-9-2013

ΘΕΜΑ 4ο Ε.Η.Δ.: :  Έγκριση ψηφίσματος για την επίθεση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΕΛΑΣ

          Δυστυχώς, η Χρυσή Αυγή που μέχρι πριν από λίγα χρόνια τη θεωρούσαμε, ένα γραφικό και περιθωριακό φασιστικό μόρφωμα, έχει γιγαντωθεί. Και οι κίνδυνοι που εγκυμονεί η δράση της είναι τεράστιοι και φοβάμαι δεν έχουν συνειδητοποιηθεί σε όλο το μέγεθος και από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Λειτουργούν κανονικά σαν τάγματα εφόδου. Αυτό το «εν δυο» που είδα, δεν τους έχω δει και στην πραγματικότητα, από την τηλεόραση στο Μελιγαλά, θύμιζε  σε κάτι ταινίες που έχουμε δει, γιατί ούτε αυτά τα είδαμε οι ίδιοι, τάγματα εφόδου, όταν ανέβαινε ο φασισμός στη Γερμανία.
Χτύπησαν τους κομμουνιστές και ήταν οργανωμένοι και μεθοδικά. Δηλαδή ποιοτικά πιο σκληρό, πιο βάναυσο, πιο φασιστικό αν θέλετε χτύπημα απ΄  ό, τι τα χτυπήματα στους μετανάστες. Και θα δικαιωθεί αυτός που είπε και το μετέφερε ο Μπρέχτ ότι χτυπήσανε τους ξένους, τους κομμουνιστές, τους ομοφυλόφιλους, ήρθε και η σειρά μου. Λοιπόν, όλα αυτά πρέπει να μας προβληματίζουν.

          Το ερώτημα είναι πως αντιμετωπίζεται. Εγώ δεν έχω απάντηση και δεν νομίζω ότι η απάντηση είναι εύκολη. Ο γιός μου που δεν είναι στον ίδιο πολιτικό χώρο με μένα, θεωρεί τον εαυτό του αριστερότερα, καλά κάνει, παιδί είναι, έγραψε μπράβο στους Παοκτζήδες. Δεν αντιμετωπίζεται έτσι. Την πέσανε πάνω στη Θεσσαλονίκη ας πούμε και ξέρετε τα γεγονότα. Δεν είναι σαν κάποιες μικρές παρακρατικές ομάδες που δρούσαν τις δεκαετίες του ΄50 με την ανοχή και με τη στήριξη της Ασφάλειας. Αυτοί είναι οργανωμένοι. Εκείνες όταν έγινε η νεολαία Λαμπράκη σε κάποιες περιοχές κάποιοι καρδαμωμένοι λαμπράκηδες τους έκαναν φύλλο και φτερό. Αλλά δεν νομίζω ότι η Χρυσή Αυγή σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί έτσι. Γι’ αυτό και την τελευταία παράγραφο, συνάδελφοι της Λαϊκής Συσπείρωσης που καλούμε τα συνδικάτα σε επαγρύπνηση κλπ, το καταλαβαίνω αλλά μήπως ξέρω ΄γω … να … έλειπε;
Εγώ πιστεύω επομένως  πρέπει να είναι πολιτική και δυναμική ανταπάντηση. Πρέπει να ξεκαθαριστεί αυτό το πράγμα. Πιστεύω ότι τελικά μόνο με τη νομιμότητα μπορούν να αντιμετωπιστούν και όχι με μικροπολιτικούς τακτικισμούς. Κι εγώ Γρηγόρη νομίζω ότι έκανες λάθος όταν τους είπες ψευτοτσαμπουκάδες. Μήπως έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι γλυκοκοιτάζει η Νέα Δημοκρατία; Τι ψευτοτσαμπουκάδες; Είναι μια μαφιόζικη, φασιστική, εγκληματική οργάνωση. Το «ψευτοτσαμπουκάδες» τους χαϊδεύει λίγο. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Εν πάση περιπτώσει, έχει επανέλθει στην ημερήσια διάταξη η φράση - είπε για τον Ηλιού πριν ο Κώστας ο Διάκος - που είχαν πει Ηλιού και Πασσαλίδης προδικτατορικά «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα». Την είπε ο Τσίπρας, την είπε ο Καμίνης, την είχε θυμίσει πριν κάποιους μήνες σε μια ημερίδα ο Σπύρος ο Λυκούδης. Εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι η αλήθεια. Κι εδώ έρχεται κι ένα άλλο ζήτημα. Το θεσμικό οπλοστάσιο, το νομικό οπλοστάσιο είναι επαρκές; Κάποιοι αντέδρασαν, καθυστερημένα και από υπολογισμό εγώ πιστεύω, στο νομοσχέδιο το αντιρατσιστικό του Ρουπακιώτη. Είπε όμως και η ίδια η Κυβέρνηση δια επίσημων χειλιών ότι είναι ελλιπές το νομοθετικό πλαίσιο και  πρέπει να ενισχυθεί. Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν θέλω να κάνω μικροπολιτική αν έπρεπε το νόμο Ρουπακιώτη να περάσουν ή κάτι άλλο. Αυτό όμως χρειάζεται. Πρέπει οι επιθέσεις να χαρακτηρισθούν ειδεχθείς. Να λειτουργήσει ο νόμος να πάνε φυλακή. Απλά πράγματα. Μόνον έτσι θα αντιμετωπιστούν. Δεν είμαι ειδικός αλλά μόνον αυτό μπορεί να χωρέσει στο μυαλό μου. Οι αντιπαραθέσεις και αυτό το μπράβο, καλά τους κάνανε που κάνανε οι παοκτζήδες, δεν νομίζω θα οδηγήσει πουθενά. Είναι πάρα πολύ οργανωμένοι, βρίσκουν ευήκοα ώτα όχι μόνο στους ανθρώπους που είναι πιεσμένοι αλλά και σε νεολαία που το βλέπουν και λίγο μαγκιά, ράμπο και δεν ξέρω τι.
          Εν πάση περιπτώσει, το φίδι έχει βγει, το αυγό του φιδιού έχει σπάσει, τα πράγματα είναι πάρα πολύ χοντρά και πιστεύω ότι πρέπει να πάρουμε ένα ψήφισμα ομόφωνα. Να μην πάρω και το λόγο επί του διαδικαστικού.
          Πρόεδρε, θέλω να πω ότι σε τέτοια ψηφίσματα ένας σύμβουλος μπορεί να ψηφίζει θετικά και σε ένα και σε δύο και σε τρία στη λογική κάτι να βγει. Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν ψηφίζω το ψήφισμα που προτείνει το ΚΚΕ δεν μπορώ να ψηφίσω ένα άλλο. Και ανάποδα. Πιστεύω δηλαδή πρέπει να γίνει προσπάθεια ένα όσο το δυνατόν πιο ήρεμο ας πούμε πιστεύω και το είπα και την άλλη φορά, δεν θέλω να γίνομαι κακός γιατί συμμερίζομαι πολλές από τις απόψεις της Λαϊκής Συσπείρωσης. Στο διά ταύτα διαφωνώ. Τώρα, εκείνο το «μακρύ χέρι της εργοδοσίας» ο κ. Βακάλης λιγάκι το διόρθωσε, είπε μονοπωλιακή. Δεν πρέπει να μπαίνει. Εγώ πριν δύο χρόνια ήμουν εργοδότης. Είχα στο φροντιστήριο, που το είχα συνεταιρικά με κάποιον και πέντε ανθρώπους μέσα. Προφανώς δεν εννοείτε εμένα αλλά καλό είναι να λείπει. Γιατί να δημιουργεί συγχύσεις; Πρέπει τα ψηφίσματα να είναι πιο ενωτικά διατυπωμένα, να βρίσκουν όσο το δυνατόν τη μεγαλύτερη δυνατή σύμπτωση. Αυτά και μην υποτιμάτε το γεγονός. Αύριο θα βρεθούμε όλοι στο στόμα του θηρίου.

Ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου