ομιλία του συμβούλου της "αττικής γης" Δ. Βαρελά σχετικά με θέματα στερεών αποβλήτων στην Αττική

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 6η

12/2/2013

ΘΕΜΑ: Ενημέρωση σχετικά με θέματα στερεών αποβλήτων Αττικής

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Δημήτρης Βαρελάς

       

Έχω το λόγο και να μην πληρώσω εγώ το ότι μακρηγόρησαν οι προηγούμενοι.

Επιτρέψτε μου την πρόβλεψη, ότι καθώς ο διαγωνισμός θα προχωράει, θα φαίνονται τα αδιέξοδα των επιλογών που έχουμε κάνει και οι επιλογές μας είναι αδιέξοδες, γιατί ενώ τα προβλήματα που απασχολούν τον πλανήτη, γιατί τέτοιο είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπως το πρόβλημα διαχείρισης των νερών, όπως το πρόβλημα του θερμοκηπίου, ναι μεν λύνονται με πολιτικές αποφάσεις, αλλά οι αποφάσεις πρέπει να στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα. Δεν είναι θέμα πολιτικής απόφασης η θεραπεία, για παράδειγμα, ενός ασθενούς. Τα επιστημονικά δεδομένα έχουν κωδικοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μας έδωσαν την ιεράρχηση των δράσεων για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων.

-          Πρόληψη

-          Ελαχιστοποίηση

-          Επαναχρησιμοποίηση

-          Ανακύκλωση

-          Ανάκτηση

-          Τελική διάθεση

Εμείς γράψαμε την οδηγία του ΕΕ στα παλιά μας τα παπούτσια, όταν ανακαλύψαμε ότι η διαχείριση των απορριμμάτων κρύβει μεγάλη μπάζα. Αντί να πάμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα δηλαδή, πήγαμε να κερδοσκοπήσουμε πάνω στο πρόβλημα. Εκεί είναι η ουσία. Και προσέξτε, στον αρχικό σχεδιασμό του ΠΕΣΔΑ δεν υπήρχε η καύση. Την ανακάλυψε ο ΕΣΔΚΝΑ μαζί με το Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, τρία τέσσερα χρόνια πιο πριν και τη βάφτισαν και θερμική επεξεργασία. Να, λοιπόν, τα αδιέξοδα.

Είχα πει σε προηγούμενα συμβούλια, τώρα έκανα και σε διάγραμμα, για τον αριθμό των εργοστασίων καύσης στην Αμερική σε σχέση με το χρόνο. Το 1965 υπήρχαν 20. Τότε περίπου ξεκίνησε η καύση. Το 1990 έφτασαν τα 190 και το 2002, πριν δέκα χρόνια, δεν ξέρω που είναι σήμερα, δε βρήκα στοιχεία, έχουν πέσει στα 110. Γιατί; Η βασική αιτία είναι ότι προχώρησε η ανακύκλωση. Εμείς, λοιπόν, για να πάμε καθυστερημένα στην καύση, τη θάψαμε την ανακύκλωση και να δω, κύριε Περιφερειάρχη, πως θα λύσεις την αντίφαση - έχεις δηλώσει ότι θα γίνουμε πρωταθλητές στην ανακύκλωση - όταν μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα και αν την κάνουμε, η καύση δεν μπορεί να περπατήσει.

Έτσι όπως πάμε κινδυνεύει και η επιχορήγηση, το είπε πριν και η κα Κυπριανίδου - είναι φρέσκια η οδηγία της ΕΕ που διάβασε -  δεν επιχορηγούνται μέθοδοι διαχείρισης, για απορρίμματα που μπορούν να κάνουν τον κύκλο τους και τέτοια είναι τα βιοαποικοδομήσιμα, εμείς τα κάνουμε στάχτη. Πρέπει, για παράδειγμα, τα φλούδια από τα μήλα που τρώμε, να κάνουν τον κύκλο τους, να σαπίσουν και να ξαναπάνε στη γη και πρέπει αυτή η ιστορία να  ξεκινήσει με διαλογή στην πηγή, δηλαδή οικιακή κομποστοποίηση.

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, στο Δήμο Ερμούπολης ενέκρινε 1.000.0000 ευρώ για οικιακή κομποστοποίηση και είναι όλα χρήματα από το ΕΣΠΑ. Ας το έχουμε στο μυαλό μας .

Όμως, ας μην πάμε στο Αιγαίο, υπάρχει και στην Αττική ένας Δήμος, που εδώ και μερικά χρόνια μας έχει δείξει το δρόμο. Πριν επτά – οκτώ χρόνια, ο μακαρίτης πια, δήμαρχος Αμπατζόγλου στην Ελευσίνα ξεκίνησε να μελετάει πιο ήπιες μορφές διαχείρισης και σήμερα ο δήμος  έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τέτοια που τον περασμένο Δεκέμβριο καλέσανε αντιπροσωπεία του δήμου  στη Θεσσαλονίκη, να παρουσιάσει τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων που εφαρμόζει ο Δήμος Ελευσίνας.  Στη Θεσσαλονίκη. Εμείς είμαστε δίπλα.

Χθες επικοινώνησα με το Δήμο Ελευσίνας, είχα τα απολογιστικά στοιχεία, μέχρι το 2011 μόνο. Πήρα και του 2012. Είδα, λοιπόν, ότι στηριζόμενος σε απλά πράγματα, που πήραν κάποιο χρόνο, έχει κάνει τα εξής απλά. Συλλέγει τα βιοαποικοδομήσιμα, με έμφαση στην οικιακή κομποστοποίηση, - αυξάνει συνέχεια τους κάδους που διαθέτει στους κατοίκους - και μειώνει σταθερά τα απόβλητά του. Συλλέγει τις συσκευασίες, και τα ογκώδη οικιακά, τα οποία τα συνθλίβει, τα θρυμματίζει. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό, πόσο μειώνεται ο όγκος. Συλλέγει τα μπάζα. Ήδη έκανε ειδική σύμβαση κάπου στα Μεσόγεια και αφού μαζέψει τα μπάζα, που ήταν είτε στα ειδικά δοχεία, είτε πεταμένα έξω,  τα πηγαίνει εκεί. Διαχειρίζεται επίσης και  ειδικά ανακυκλώσιμα, ορυκτέλαια, μπαταρίες κ.λπ.

Το αποτέλεσμα, πέρα από την προφανή περιβαλλοντική ωφέλεια,  που είναι προφανής, εξοικονομεί κατ΄έτος, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, γύρω στις 450.000 ευρώ. Το μεγαλύτερο ποσό προέρχεται από το ότι δίνοντας και τα θρυμματισμένα και τα ανακυκλούμενα, δεν πληρώνει τα 45 ευρώ τον τόνο που είναι για τη χωματερή, αλλά αυτά τα κερδίζει. Μετρήστε, λοιπόν, τις ποσότητες που δε δίνει στην χωματερή για θάψιμο που κοστίζει 45 ευρώ ο τόνος συν τα μεταφορικά κλπ. τι οικονομία μπορείς να κάνεις μέσα από αυτή τη διαδικασία.

(παρέμβαση εκτός μικροφώνου)

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       

Στους άλλους Δημάρχους; Εμείς σαν Περιφέρεια δεν έχουμε λόγο; Τότε να μην συμμετέχουμε στο Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο. Ο Δήμος της Αθήνας έχει κάνει ένσταση για τη συμμετοχή μας. Αυτό είναι άλλο θέμα. Αυτή τη στιγμή συμμετέχουμε η Ελευσίνα είναι δίπλα μας. Δε θέλουμε την τεχνογνωσία την τόσο ωφέλιμη να την παίρνουμε;

(παρέμβαση εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

       

Παρακαλώ, μη διακόπτετε.

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       

Δε τη θέλετε την Ελευσίνα;

(παρέμβαση εκτός μικροφώνου)

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Η Ελευσίνα, λοιπόν, του χρόνου – ακούστε – θα θάβει μόνο το 12% των σκουπιδιών στους ΧΥΤΥ και έχει στόχο στην πενταετία να φτάσει να πετάει -να θάβονται- μόνο το 8%. Όλα τα άλλα θα πηγαίνουν στους δρόμους, στα ρεύματα που ήδη λειτουργούν. Ενημερωθείτε, λοιπόν, καλύτερα και σας λέω και το οικονομικό αποτέλεσμα και προσέξτε, με διαχείριση, κόστος διαχείρισης στο ΧΥΤΑ 45 ευρώ τον τόνο. Η καύση – τώρα πως το είπες, κύριε Περιφερειάρχη, ότι θα είναι στα ίδια, δεν ξέρω. Εγώ ακούω από επιστήμονες ειδικούς, αν θα είναι τριπλάσια, αν θα είναι πενταπλάσια. Εντάξει. Τι λένε οι οικολογικές εταιρείες; Όχι, δεν το λέει. Στις ημερίδες…

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ:

       Εμείς, Δημήτρη, το λέμε τεκμηριωμένα.

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Η ημερίδα  που διοργανώσαμε …ο Κυρκίτσος τι έλεγε;

(παρέμβαση)

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Πως «τι έλεγε»; Δηλαδή πρόσωπο είναι; Η Greenpeace τι λέει; Εν πάση περιπτώσει, θα το δούμε αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

       Σε λίγο καιρό θα το δούμε.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ:

       Άλλο, Δημήτρη, η επιλογή και άλλο τι είπε ο Καθηγητής. Οι αντιμαχόμενες  … των Καθηγητών.

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Δε θέλω να γίνομαι κάθε φορά στενάχωρος, γιατί έχω κατηγορήσει τον προηγούμενο Υφυπουργό για προκλητική αβάντα σε όλη αυτή τη διαδικασία. Εκεί  είναι το πρόβλημα. Αλλά είναι γεγονός ότι το κόστος θα είναι πολλαπλάσιο μέσα από αυτή τη διαδικασία και αν πάμε στο να τους εγγυηθούμε ελάχιστη ποσότητα, όπως έκανε η Κύπρος και τρέχει και πληρώνει, ουαί και αλίμονο μας. Ξέρω ότι στο Σύνδεσμο έχετε πει, ότι σε καμία περίπτωση δε θα υπογράψετε μίνιμουμ ποσότητα. Μακάρι να παραμείνετε στη θέση αυτή μέχρι τέλος.

 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ:

          Μα δεν πρόκειται να υπογράψουμε κάτι το οποίο….

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Χαίρομαι που το ακούω αυτό το συγκεκριμένο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

       Κλείστε, κύριε Βαρελά.

ΒΑΡΕΛΑΣ:

       Μισό λεπτό, όμως. Δε θα το τραβήξω όσο οι άλλοι,  τελειώνω.

Φτάσαμε στο παρά πέντε. Εμείς λέμε ότι κανονικά πρέπει να γίνει πάλι νέος προγραμματισμός. Θέλω, όμως, να είμαι ρεαλιστής. Φοβούμαι ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο να γίνει. Τι μπορεί να γίνει, όμως και στη βάση του διαλόγου. Τα νούμερα δε βγαίνουν. Οι 1.300.000 τόνοι το χρόνο δε βγαίνουν, εκτός αν πούμε δε θα κάνουμε ποτέ ανακύκλωση.

        Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν δύο κινήσεις και εν πάση περιπτώσει, έχουμε χρόνο να το μελετήσουμε, αφού η ιστορία των διαγωνισμών θα τραβήξει μέχρι τον Ιούνιο. Να φύγει ο όρος σύμμεικτα από τη μέση, γιατί αυτή τη στιγμή ό, τι και να λέμε, έχουμε προκρίνει την καύση. Μία τεχνολογία νεκρή την έχουμε πριμοδοτήσει και ας λέμε στα χαρτιά ότι όλες οι τεχνολογίες είναι δεκτές. Φάνηκε και από αυτούς που έρχονται στο διαγωνισμό. Κάποιοι, ένας – δύο, ίσως να δώσουν εναλλακτικές. Οι άλλοι όμως πάνε κατευθείαν στην καύση και η φημολογία λέει ότι έχουν παραγγείλει και μηχανήματα στη Γερμανία. Εντάξει. Εγώ δε θέλω να την υιοθετήσω.

        Να σας πω κάτι; Οι αντιδράσεις του κόσμου, όταν θα καταλάβουν την καύση, όταν θα ακούσουν από την Ένωση Ελλήνων Χημικών να τους λέει, ότι η επιβάρυνση ενός εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την καύση των σκουπιδιών είναι όση και ενός εργοστασίου λιγνίτη, δεν ξέρω ποιές θα είναι. Πως θα αντιδράσει ο κόσμος; Και εγώ δε συμφωνώ βέβαια με τις Κερατέες, αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε να τις αποτρέψουμε.

        Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να φύγει το σύμμεικτο από τη μέση και να πάμε για ένα ή δύο εργοστάσια, άντε καμιά 400.000 – 500.000 τόνοι τον χρόνο.

Κ….:

Το χρόνο παρακαλούμε

ΒΑΡΕΛΑΣ: 

        Αυτά μπορεί να προκύψουν μέσα από τη διαδικασία του διαλόγου, χωρίς να πάμε σε συνολικές ανατροπές. Αν επιμείνουμε σε αυτή τη διαδικασία, φοβάμαι ότι θα φάμε τα μούτρα μας και το επόμενο Π.Σ., είτε προκύψει μετά από 1,5 χρόνο είτε μετά από 2,5 που ζυμώνεται τώρα, θα ξαναέχει από την αρχή το πρόβλημα μπροστά του. Μη νομίζουμε δε, ότι είναι και τεράστιο το ποσό - 200 εκατομμύρια είναι - από το ΕΣΠΑ και θα το χάσουμε. Με όποια ήπια διαδικασία πάμε θα το απορροφήσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

 Κύριε Βαρελά, μιλάτε δέκα λεπτά.

ΒΑΡΕΛΑΣ:

  … αυτό θα μπορεί εύκολα να απορροφηθεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

 Η κα Δήμου έχει το λόγο

ΒΑΡΕΛΑΣ:

Και προς Θεού, μη διανοηθούμε ποτέ να πάμε να τους εγγυηθούμε ποσότητα, όποια και αν είναι η τελική λύση.

        Ευχαριστώ.