Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Ερώτηση των βουλευτών της Δημ.Αρ. για τον Πύργο - Φάντασμα του Πειραιά

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό  Εσωτερικών
Θέμα: «Ο Πύργος – φάντασμα του Πειραιά»

Θα μπορούσε να αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς της πόλης του Πειραιά, εντούτοις επί σχεδόν 30 χρόνια στέκει ημιτελής και αναξιοποίητος στο κέντρο του λιμανιού. Ο Πύργος του Πειραιά είναι το ψηλότερο κτίριο στον Πειραιά και δεύτερο ψηλότερο της χώρας με ύψος 84 μέτρα και 22 ορόφους. Φέρει την υπογραφή των αρχιτεκτόνων Ι. Βικέλα, Γ. Μολφέση και Α. Λοΐζου και η άδειά του βγήκε στο πλαίσιο του δικτατορικού «Αναπτυξιακού Νόμου Α.Ν. 395/68 Περί του Ύψους των Οικοδομών και της Ελευθέρας Δομήσεως» που προέβλεπε ψηλά κτίρια 12-28 κατοικήσιμων ορόφων . Μάλιστα, για να χτιστεί, γκρεμίστηκε το έως τότε σύμβολο της πόλης, το Ρολόι του Πειραιά, που έστεκε στο ίδιο σημείο. Η κατασκευή του Πύργου ξεκίνησε το 1972, επί δημαρχίας Αριστείδη Σκυλίτση, ο σκελετός παραδόθηκε το 1974, αλλά χρειάστηκαν επιπλέον εννιά χρόνια για να τοποθετηθούν, το 1983, γυάλινα μεταλλικά ελάσματα στο εξωτερικό του. Η αρχική ιδέα ήταν να χρησιμοποιηθεί ως εμποροναυτιλιακό κέντρο. Οι προσπάθειες να μετατραπεί σε Δικαστικό Μέγαρο του Πειραιά απέτυχαν, όπως και η μετεγκατάσταση της Ραλλείου Σχολής. Σήμερα, λειτουργεί στο ισόγειο ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών ενώ στεγάζει και το δημοτικό ΚΕΠ. Σχεδόν 30.000 τ.μ., μια τεράστια έκταση στεγασμένου χώρου (εκ των οποίων 25.000 τ.μ. είναι ιδιοκτησία του Δήμου), παραμένουν ανεκμετάλλευτα.

Το 1997, ο τότε δήμαρχος Πειραιά Στέλιος Λογοθέτης προκήρυξε Δημόσιο Διεθνή Πλειοδοτικό Διαγωνισμό για το έργο «Μελέτη - Κατασκευή αποπεράτωσης του Εμποροναυτιλιακού Κέντρου Πειραιά με το σύστημα της αντιπαροχής», ο οποίος ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Το 2001, επί δημαρχίας Χρ. Αγραπίδη, προκηρύχθηκε και πάλι Δημόσιος Διεθνής Μειοδοτικός Διαγωνισμός για την αξιοποίηση του κτηρίου, τον οποίο κέρδισε η εταιρεία «ΑΒΑΞ», δεν προχώρησε όμως ποτέ η υλοποίησή του. Ο προηγούμενος δήμαρχος Πειραιά, Παναγιώτης Φασούλας, είχε εξαγγείλει μια εκστρατεία για να ολοκληρώσει οριστικά τον Πύργο το συντομότερο δυνατό, όμως και πάλι δεν έγινε τίποτα. Την ανάγκη περάτωσης του συγκεκριμένου κτηρίου για να μην αποτελεί όνειδος για την πόλη του Πειραιά, τόνιζε σε πρότερες δηλώσεις του και ο νυν δήμαρχος κ. Μιχαλολιάκος. Μέχρι σήμερα όμως καμία εξέλιξη δεν υπάρχει από πλευράς Δήμου.
Το καλοκαίρι του 2010 διενεργήθηκε διεθνής διαγωνισμός με θέμα «Πύργος Πειραιά – Αλλάζοντας την όψη». Ο Γερμανός Ματίας Χόλβιχ και ο Αμερικανός Μαρκ Κουσνέρ κέρδισαν το πρώτο βραβείο με την πρόταση «Windscraper», έργο οικολογικής διάστασης, το οποίο περιλάμβανε αξιοποίηση στο έπακρο της ενέργειας του ανέμου. Και πάλι καμία κίνηση έμπρακτου ενδιαφέροντος δεν εκδηλώθηκε από το Δήμο, προκειμένου να υλοποιηθεί η βραβευμένη πρόταση, παρά το ότι ο προηγούμενος γενικός γραμματέας του δήμου, κ. Γιώργος Οικονομόπουλος, δήλωνε ότι έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου και ότι αυτό θα είναι έτοιμο το 2012.

Με βάση τα προαναφερόμενα ερωτάται ο υπουργός: 
1.    Για ποιο λόγο παραμένει αναξιοποίητο το μεγαλύτερο κτήριο της πόλης του Πειραιά, ενδεχομένως ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του Δήμου;
2.    Σκοπεύει ο Δήμος να υιοθετήσει την πρόταση των αρχιτεκτόνων που κέρδισαν το πρώτο βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό για τον Πύργο του Πειραιά και να στηρίξει την υλοποίησή της;
3.    Αφού σύμφωνα με τη διαβεβαίωση της δημοτικής αρχής έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου, γιατί αυτό δεν προχωρά;
4.    Αν δεν υπάρχει σχέδιο αξιοποίησης του Πύργου και αν δεν μπορεί να παραχωρηθεί ή να εκμισθωθεί, ώστε να μετατραπεί σε έναν χρήσιμο και πολυλειτουργικό χώρο, γιατί να παραμένει στη θέση του;
5.    Προτίθεται να επανακατασκευάσει, όπως πολλοί, αρχιτέκτονες και μη, έχουν προτείνει, το Ρολόι- σύμβολο της πόλης του Πειραιά;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Θανάσης Λεβέντης

Νίκος Τσούκαλης

Γρηγόρης Ψαριανός







             

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου