Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

λίγο πριν κλείσουν οι κάλπες

Ζητήσαμε απ' τον γρηγόρη ψαριανό να μας στείλει ένα κείμενο αποκλειστικά για το attikigi.blogspot. Δυστυχώς ο χρόνος δεν του έφτασε (όσοι τον συναντήσατε κάπου τις μέρες αυτές εύκολα καταλαβαίνετε το γιατί). Μας υποσχέθηκε όμως ότι θα είναι κοντά μας τις επόμενες μέρες.
Έτσι κι εμείς φτιάξαμε ένα κολάζ (μας βγήκε λίγο σεντόνι) από όσα μας είπε κατά την προεκλογική περίοδο. Για να θυμηθούν οι παλιοί (αναγνώστες) και να διαβάσουν όσοι τα έχασαν.
Κι όπως συνηθίζει να κλείνει ο γρηγόρης.........
ευλόγησον! venceremos no pasaran!
…για την αττική
Πως φαντάζετε την αττική: Έναν παράδεισο. Πράσινο παντού, ακόμα και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, μηδενική ανεργία, γεμάτες οι τσέπες του λαού για να καταναλώνει. Αλλιώς, αν τυχόν γίνει καμιά στραβή και δεν εκλεγώ, στάχτη και μπούρμπερη, η Σαχάρα θα διασχίσει τη Μεσόγειο, φυλακές και μαζικές εκτελέσεις κάθε μέρα στην πλατεία Συντάγματος, σκέτη κόλαση δηλαδή.
Στόχοι μας άμεσα είναι: Θέσπιση αυστηρής πράσινης ζώνης ανάμεσα στις πόλεις της Αττικής. Αυστηρή τήρηση της απαγόρευσης δόμησης στους αιγιαλούς κι ελεύθερη πρόσβαση όλων σε όλες τις ακτές. Συντονισμένη προσπάθεια απογαλακτισμού των κατοίκων της Αττικής, ιδίως των νέων, από την τηλεόραση, δίνοντάς τους περιθώρια να δημιουργούν και να ψυχαγωγούνται και με άλλους τρόπους.

Η Αττική κινδυνεύει να γίνει μία απέραντη τσιμεντούπολη από άκρου εις άκρον. Άμεσα πρέπει να προστατευτεί ότι έχει γλιτώσει μέχρι τώρα και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι μία ιδιαίτερα αυστηρή πράσινη ζώνη, όπως υπάρχει στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Ν. Υόρκη
«Βέβαια, αυτές οι πόλεις είναι όλες σε βάρβαρες, καπιταλιστικές χώρες, που δεινοπαθούν από το νεοφιλελευθερισμό, που είναι πολύ κακός, πάρα πολύ κακός, και πρέπει να τον καταδικάζουμε και να τον πολεμάμε κάθε ώρα και κάθε στιγμή, μαζί με τη βουβωνική πανώλη, τον έρπη ζωστήρα, τον καρκίνο του μαστού και το μνημόνιο». 

Η Αθήνα είναι μια πόλη σχεδόν αβίωτη. Η Αττική εκπέμπει σήμα κινδύνου εδώ και πολλά χρόνια και ουδείς την ακούει. Έχουμε μπροστά μας περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Πρέπει να βρούμε τους καλύτερους ανθρώπους, τα προγράμματα, και τα οράματα για καλύτερη Αττική. Υπάρχουν τα σχέδια Δοξιάδη. Υπάρχουν βραβευμένες μελέτες για την αναμόρφωση της Αττικής και για τη βελτίωση της ζωής μας, σχέδια και προτάσεις που μένουν στα συρτάρια και που δεν εκπονήθηκαν μόνο από αριστερούς. Γι’ αυτά πρέπει να μιλήσουμε, γι’ αυτά που απομείναν και που μπορούμε να σώσουμε. Πάρκα – δημόσιοι χώροι, Περιβάλλον, Ενεργειακό, Κοινωνικές ανισότητες, Εργασία – απασχόληση, Πολιτισμός – Παιδεία.



Να μιλήσουμε για την Αττική. Όχι για τα κόμματα και τις ιδεοληψίες μας.

Υπάρχουν όχι χιλιάδες φάκελοι, αλλά κάποιες προτάσεις που είναι στα συρτάρια και που η υλοποίηση τους θα έδινε μέλλον στην Αττική και δεν εφαρμόζονται. Και οι εμπνευστές τους δεν είχαν κομματικό χρώμα ούτε ήταν σώνει και καλά αριστεροί, όπως ο Δοξιάδης , ο Τρίτσης, ο Μάνος ή προτάσεις του Πολυτεχνείου, του ΤΕΕ, Ελλήνων και ξένων αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων. Όλα έχουν θαφτεί και οι κρατούντες κάνουν νταλαβέρια με μεγαλοεργολάβους.
Ελπίζω η Αττική να μην μπει στην εντατική.

…για το μνημόνιο:
Πολιτική δεν είναι μόνο το μνημόνιο.

Το καταψηφίσαμε, τι άλλο να πούμε; Εσείς έχετε βαρεθεί να με ρωτάτε, όσο έχω βαρεθεί εγώ να σας απαντάω;

Ήμαρτον, ξέχασα ότι μόνο το μνημόνιο είναι πολιτική σε αυτόν τον κόσμο και όλα τα υπόλοιπα , το περιβάλλον, οι μεταφορές, η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, το κράτος πρόνοιας κι αυτή ακόμα η εξωτερική πολιτική είναι ροδάκινα, άντε το πολύ – πολύ βερίκοκα.

Από το ’60 έως σήμερα έχουμε καταστρέψει την Αθήνα και την Αττική. Είχαμε μνημόνιο; Το μνημόνιο είναι κακό πράγμα και βλάπτει σοβαρά την υγεία της χώρας, αλλά γιατί φτάσαμε εκεί; Για το ότι ο Υμηττός , η Πεντέλη κι η Πάρνηθα δεν έχουν ανακηρυχτεί πχ Αττικός Δρυμός, και καίγονται κάθε τρεις και λίγο, και οικοπεδοποιούνται, το μνημόνιο φταίει; Για τις αιχμάλωτες παραλίες, τους σκουπιδότοπους, την παράνοια στο κέντρο της πόλης, τα τρένα που δεν έχουμε, για την κατάσταση στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στα πάρκα και στους δημόσιους χώρους, για το ότι η πόλη έχει γυρισμένη την πλάτη στη θάλασσα με τα έρημα Ολυμπιακά Ακίνητα, για την παραλία χωματερή, για το ότι εξαφανίσαμε τον Κηφισό και Ιλισό, για όλα αυτά το μνημόνιο φταίει;

Είχαμε ένα αυτοκινητάκι κακοσυντηρημένο και προβληματικό απ’ τους χειριστές του, οι οποίοι και ως οδηγοί του, πότε ο ένας με τα πράσινα, πότε ο άλλος με τα γαλάζια το ρίξαν στο χαντάκι και το κάναν σαν τα μούτρα τους και έρχονται τα συνεργεία και οι φαναρτζήδες, τους οποίους θα ακριβοπληρώσουμε βέβαια, για να το συμμαζέψουν, να το επισκευάσουν. Κάτι αριστεροί λένε να το πάμε για απόσυρση ή να το αφήσουμε παλιοσίδερα στη χωματερή. Είναι λογική αυτή; Να μην το φτιάξουμε; Για τον στούκο οι φαναρτζήδες φταίνε ή οι σωφεράτζες μας; Υπάρχει μια αριστεροδεξιά αντιμνημονιακή δημαγωγία που «απαλλάσσει» το δικομματισμό από τις ευθύνες του, πως για όλα φταίνε οι ξένοι, οι Αμερικάνοι, οι Βρυξέλλες, το ΔΝΤ….. 

Όσο δημαγωγούμε για το Μνημόνιο, κινδυνεύουμε να συναντηθούμε στης Αττικής το μνημόσυνο.

…Για τον Καλλικράτη
Το σχέδιο «Καλλικράτης» είναι σε σωστή κατεύθυνση με λάθος σχεδιασμό και εφαρμογή και δεν θα λειτουργήσει, όπως δεν λειτούργησε και ο Καποδίστριας εάν δεν υπάρξουν αλλαγές. Θυμηθείτε: σε μερικά χρόνια, μετά τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, θα προταθεί νέα περιφερειακή ανασυγκρότηση με το όνομα Ικτίνος. Ελπίζω τότε να έχουμε καταφέρει την αποκέντρωση και μια πραγματικά πολυπεριφερειακή ανάπτυξη.

…για την αριστερά
Όταν ο θεός έβρεχε μυαλά, η Αριστερά κράταγε όχι μια αλλά πολλές ομπρέλες.

Ως Αριστερός λυπάμαι που το λέω. Αριστερά σημαίνει συμμαχίες, συνεργασίες και συγκλίσεις.
Κι όσο με αφορά προσωπικά επιδιώξαμε πολύ μια πλατύτερη προοδευτική συμμαχία για την περιφέρεια Αττικής χωρίς όρους ηγεμονισμού και χωρίς ιδεοληψίες. Δυστυχώς δεν έγινε. Το γιατί να το ρωτήσετε στο χώρο της κατακερματισμένης αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, των οικολόγων πράσινων ή των κεντρώων κίτρινων. Λυπάμαι που υπάρχουν τουλάχιστον 8 συνδυασμοί στο χώρο των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων. Έτσι ούτε προοδευτικές είναι ούτε δυνάμεις.

Είναι θλιβερή αυτή η πολυδιάσπαση των ανθρώπων που πραγματικά θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα σ’ αυτό τον τόπο. Είναι θλιβερή, φτάνει σε σημείο κάποιος να σκέφτεται καχύποπτα, μήπως αυτές οι αριστερές δυνάμεις πληρώνονται από κάπου για να κάνουν αυτήν τη "σωστή" δουλειά που κάνουν ως τώρα. Που δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι έχει πλημμυρίσει το ποτάμι και δεν μπορούμε να κουβαλήσουμε όλοι μαζί σακιά άμμου στην όχθη μας και μετά να φτιάξουμε ένα γεφυράκι για να περνάμε και απέναντι;

Όχι δεν έχει διαλυθεί. Ανασυντάσσεται. Σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό. Και δεν έχουμε και άλλο δρόμο. Ο μόνος δρόμος είναι να ανασυνταχτούν οι δυνάμεις και της Αριστεράς και γενικότερα το πολιτικό τοπίο της χώρας να ανασυνταχτεί.

…λεφτά υπάρχουν. Που πήγαν τα λεφτά. Όλοι μαζί τα φάγαμε;
Φοβάμαι ότι, σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο σε τσέπες πολιτικών, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά στην καταστροφή της Ελλάδας, και ιδίως της Αττικής. Μέχρι το 2007 είχαμε έναν οικοδομικό οργασμό και τίποτα δεν έμεινε άκτιστο. Τις μεζονέτες επιδότησαν τα λεφτά. Γιατί καμία ανάλγητη νεοφιλελεύθερη τρόικα δεν θα μας σταματήσει, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να καταστρέφουμε ό,τι έχουμε. 

Είναι βέβαιο ότι όλοι μαζί τα φάγανε και ελπίζω να αποδειχτεί και να πληρώσουν ακόμα και τις σόδες που ήπιανε.

Ναι, αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο χοντροί! Υπάρχουν πολλοί πολύ αδύνατοι, εκτός αν έχουν πρόβλημα μεταβολισμού.

… για το κέντρο της Αθήνας
 Η πόλη υποφέρει τουλάχιστον 20 χρόνια, με αποκορύφωμα την καταστροφική δημαρχία Κακλαμάνη, που την «άφησε» να ρημάξει, υποβάθμισε το κέντρο της και το παρέδωσε σε συμμορίες Ελλήνων και ξένων, καλλιεργώντας τον τρόμο και το μίσος στους κατοίκους και επωάζοντας το αβγό του φιδιού, όχι μόνο στον άγ(ρ)ιο Παντελεήμονα. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω αν αυτό γίνεται από ανικανότητα ή βάσει κάποιου σχεδίου που από κάποιους εκπονήθηκε. Νομίζω ότι συμβαίνει το δεύτερο και μου θυμίζει το «σχέδιο» που εφαρμόστηκε στο Σόχο του Λονδίνου ή στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης: Κάνουμε αφόρητη τη ζωή των ανθρώπων εκεί, αγοράζουμε γη και ακίνητα από απελπισμένους σε εξευτελιστικές τιμές, τα μοσχοπουλάμε σε οργανωμένα συμφέροντα και μετά οργανώνουμε επιχείρηση-«σκούπα». Για να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο χρειάζονται οργανωμένες μαφίες του Δήμου και της κεντρικής εξουσίας και υπάρχουν, δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, πολλές, δόξα στον Παντελεήμονα Μεγαλοδύναμο.

… για τους μετανάστες
Λύσεις στο πρόβλημα της νόμιμης ή παράνομης μετανάστευσης υπάρχουν και μπορούν να τις δώσουν και η κεντρική εξουσία και η Περιφέρεια και ο Δήμος και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το κράτος παίρνει λεφτά από την ΕΕ για να απορροφά τα κύματα προσφύγων και τα τρώει αλλού. Δεν έχει κάνει κέντρα υποδοχής, ούτε τους βρίσκει δουλειές. Αυτή η εγκληματικότητα που αναπτύσσεται στα γκέτο των μεταναστών έχει αρχιτέκτονες Έλληνες. Έλληνες κινούν τα νήματα στα ναρκωτικά, την πορνεία και το παρεμπόριο.
Υπάρχουν τρόποι να περιοριστεί η παράνομη είσοδος μεταναστών, απελπισμένων ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Και μπορούν οι υπάρχοντες ήδη να ενταχθούν σε παραγωγικές δραστηριότητες, προς όφελος δικό τους και του κοινωνικού συνόλου (π.χ. να εγκατασταθούν σε εγκαταλειμμένα χωριά, σε ακατοίκητα νησιά  π.χ. ως βοσκοί-κτηνοτρόφοι, να εργαστούν σε έργα υποδομής, στις μεταφορές, στο εμπόριο, σε υπηρεσίες, να αναπτύξουν μικρές αγροτοκτηνοτροφικές  παραγωγές, να συμμετέχουν σε μικρά και μεγάλα οργανωμένα παζάρια και υπαίθριες αγορές  πουλώντας τα προϊόντα, τις πραμάτειες τους και ως παραγωγοί και ως μεταπράτες κλπ, κλπ).
Δεν «καθαρίζουμε» ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σε κανένα κέντρο και δεν «λερώνουμε» με ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ κανένα προάστιο. Αφομοιώνουμε και εντάσσουμε σε παραγωγικές δραστηριότητες ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ με πλήρη δικαιώματα, ασφάλιση, εισφορές, παιδεία, υγεία, πολιτισμό. Και γινόμαστε  μαζί τους συμπολίτες, της ‘’ημετέρας παιδείας μετέχοντες’’.
Η Ελλάδα μάλιστα έχει και ένα τουλάχιστον συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα πολυεθνικά μορφώματα, όπως τα παραπάνω. Έχει ιστορία, παιδεία, πολιτισμό και παράδοση στην ενσωμάτωση και την αφομοίωση φύλων και φυλών εδώ και μερικές, όχι λίγες, χιλιετίες. Τι μπορεί να φοβάται εκτός απ΄ τον κακό εαυτό της;

… για την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα
Θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Και μόνο για τους χιλιάδες Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες από τη Θράκη που κατοικούν στην Αττική. Αναλογιστείτε ακόμα ότι είναι σίγουρα καλύτερο να υπάρχει τέμενος με κάποια επίβλεψη από την ελληνική πολιτεία, παρά οι σημερινές, εντελώς ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Εκτός βέβαια αν προτιμάμε τους ανθρώπους αυτούς να τους αφήσουμε στους Ουαχαβίτες και στον Μπιν Λάντεν. Όπως υπάρχουν καθολικές εκκλησίες και συναγωγή, έτσι πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα τζαμί. Μάλιστα, πολύ σύντομα θα συνειδητοποιήσουμε ότι θα ήταν απολύτως λογικό να υπάρχουν τόποι λατρείας και για άλλα θρησκεύματα, για τους ινδουιστές, για παράδειγμα. Για τους μουεζίνηδες μόνο δεν ξέρω αν θέλω να με ξυπνάνε στις 6 το πρωί.

…για το ψηφοδέλτιο της «αττικής γης»
Όλοι οι καλοί χωράνε. Και οι σόου και οι μπιζ. Και το lifestyle και το deathpunk. Έχω μοντέλα, χορεύτριες, πλαστικούς χειρούργους, σκυλούδες, λαϊκούς φάρδους, σέντερ φορ, πλαϋμεϊκερ, ταχυδακτυλουργούς, άσσους στο μανίκι, πιστόλια στο τραπέζι και θα βγάλω και λαγούς απ΄ το καπέλο.

Στόχος μας ήταν να κάνουμε ένα ψηφοδέλτιο που να μην είναι της Δημοκρατικής Αριστεράς, να περιλαμβάνει αριστερούς, κεντρώους, ανέντακτους, επιστήμονες, διανοουμένους, απλούς εργαζόμενους. Αν το δείτε, θα διαπιστώσετε ότι πάνω απ’ τους μισούς υποψηφίους δεν είναι κομματικά μέλη και αρκετοί δεν είναι καν από τον χώρο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Και δεν είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές «καταγραφή κομματικών ποσοστών». Υπάρχουν οι εθνικές εκλογές γι’ αυτό.

Είμαι περήφανος για το ψηφοδέλτιό μας. Ο Γιάννης Κακλέας, η Φαίη Κοκκινοπούλου, ο Νότης Μαυρουδής, οι καλλιτέχνες που κατεβαίνουν σε εμάς, δεν είναι απλά λαμπερά πρόσωπα, γνωρίζουν.

…για τους άλλους
(για τον Βασίλη Κικίλια):  Βρε καλώς το Βασίλη. Τι νέα; Τι μαθαίνεις; Πως πάει το κίνημα; Δε βαριέσαι. Όλοι όσοι μας φέραν στο γκρεμό κάποτε ήταν νέοι και άφθαρτοι. Μακάρι ο Βασίλης που είναι και φιλαράκι μου και γνωστό χανούμι να μη βάλει το όνομά του δίπλα τους.

(για τον Άδωνι Γεωργιάδη): Άλλη ερώτηση

(για τον Αλέξη Τσίπρα): Ο Αλέξης είναι φίλος μου και τον αγαπάω και λυπάμαι πολύ που είναι ο πρόεδρος του Συνασπισμού που θα χρεωθεί 5-6 διασπάσεις.

(για τον Γιάννη Δημαρά): Είναι ένα παιδί του λαού! Πώς ήταν ο Ξανθόπουλος στις ελληνικές ταινίες και η Μάρθα Βούρτση; Είναι ένα είδος λαϊκής Αριστεράς, βουρκωμένης και στενοχωρημένης, που υποφέρει για τα βάσανα του λαού. Είναι αριστερός ο Γιάννης και είναι φίλος μου, δεν τα λέω ειρωνικά.

(για τον Παφίλη):  Ο Παφίλης του ΚΚΕ; Βέβαια! Η κλασική Αριστερά, κλασικά εικονογραφημένα!

(για τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού):  Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε ο καλλιτέχνης

(για τον Αλέξη Μητρόπουλο):  Αριστερός είναι και ο Μητρόπουλος . Ο κ. Μητρόπουλος όμως εκτός από «αντιμνημονιακές» δημαγωγίες και λαϊκισμούς - ενώ ΠΟΤΕ δεν αντιτάχθηκε στην πολιτική που μας παρέδωσε στο Μνημόνιο - κραυγάζει σιωπηλά «το πασοκ ειν' εδώ (εκεί..) ενωμένο δυνατό»! Το όνομα του συνδυασμού του επίσης είναι πολύ «ηττοπαθές» και ήπιο: «Αττική Συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο»! Γιατί δεν έβαζαν και «Κάτω ο Καπιταλισμός – Έξω η Τρόικα – Θάνατος στο ΔΝΤ – Γαμώ το Σπίτι σας Γαμώ Κωλοαμερικάνοι – Παιδιά Σηκωθείτε Να Βγούμε στους Δρόμους, Γυναίκες και Άντρες με Όπλα στους Ώμους

…για τον δεύτερο γύρο
Θα ψηφίσουμε εμάς τους ίδιους γιατί θα είμαστε εμείς στο δεύτερο γύρο, για να ετοιμάσουμε τον 3ο γύρο, τον 4ο, τον 5ο κ.ο.κ. Αν όντως γίνει αυτή η τεράστια έκπληξη που υπαινίσσεστε κι εμείς δεν συμμετέχουμε, θα σταθμίσουμε τα δεδομένα, θα συζητήσουμε μέσα στο συνδυασμό και θα αποφασίσουμε με βάση αυτοδιοικητικά και προγραμματικά κριτήρια.

Αν δεν είμαστε στον δεύτερο γύρο, εγώ προσωπικά θα ψηφίσω το μη χείρον

Τι προτείνουμε; Τρίτο γύρο, όπως στο αντάρτικο. Πλάκα πλάκα σε κάποιους δήθεν αριστερούς θα αρέσει αυτό.

Εγώ ξέρω ποιον θα ψηφίσω, αλλά δεν θέλω να το προτείνω στους ψηφοφόρους μου. Ξέρουν τι να προτιμήσουν. Και πρέπει κάποιον να προτιμήσουν! Γιατί π.χ. το ΚΚΕ, αυτό το ιστορικό απολίθωμα, προτείνει στο β΄ γύρο οι ψηφοφόροι του να ψηφίσουν πάλι Λαϊκή Συσπείρωση, ακόμα κι αν δεν είναι μέσα. Δηλαδή προτείνουν να ψηφίσουν άκυρα. Αυτό είναι γελοιότητα, καραγκιοζιλίκι!

…και άλλα
Είμαι λιγότερο συγκρουσιακός από ό,τι νομίζετε. Δεν είναι το μόνο ζητούμενο να διεκδικείς, επίσης ζητούμενο είναι να φέρνεις αποτελέσματα. Δημοκρατία σημαίνει διαπραγμάτευση

Ο άθλιος θίασος του δικομματισμού έχει καταρρεύσει. Μετράνε τα ποσοστά με εικοσάρια. Είναι κάτω απ’ το ΦΠΑ.

Μερικοί νομίζουν ότι με την εκλογή τους από Δευτέρα θα ανατρέψουν τον Καπιταλισμό. Τους ευχόμαστε καλή τύχη.

Πρέπει ο πολίτης να αλλάξει νοοτροπία. Να είναι πολίτης, και όχι πελάτης. Οι ψηφοφόροι είναι πελάτες, ψηφίζουν για να βολέψουν ή να εξασφαλίσουν κάτι. Αν δεν υπήρξαν πολίτες, να ρωτήσουν να μάθουν από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις πώς γίνεται.

Με ένα 25% θα είμαι ευχαριστημένος, κάτω από 10% θα στενοχωρηθώ κάπως, αν πέσουμε κάτω από 5% θα κλαίω με μαύρο δάκρυ και παρακαλώ πολύ να με ψηφίσετε γιατί αλλιώς θα κρατήσω την αναπνοή μου!!! Από τον Αστερίξ είναι αυτό, είναι κλεμμένο…

Επιτυχία θα είναι να μπορέσουμε μέσα από την όλη εκλογική διαδικασία να επηρεάσουμε τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν μετά τις εκλογές.

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να πιστεύεις ο ίδιος την προπαγάνδα σου! Ιδίως αν βασίζεται σε λανθασμένα στοιχεία και σε έωλα συμπεράσματα. Και μάλιστα όταν κατηγορείς τους ΑΛΛΟΥΣ γι' αυτά που ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ

Ο αγώνας για καλύτερες μέρες (και νύχτες) είναι διαρκής και καθημερινός και πρέπει να διεξάγεται παντού, στη δουλειά, στα σχολεία, στους δρόμους, στις συμπεριφορές μας –παντού και διαρκώς και να συμμετέχουμε όλοι.

Για την αυτοδιοίκηση, για τα πραγματικά προβλήματα που την αφορούν, θα μιλήσει κανείς; Σε αυτές τις εκλογές, όχι στις επόμενες...




2 σχόλια: