Διαλογος με τον Δημητρη Πικιωνη

Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματοςόπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια.Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης; Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικά τους θα χάσει το νόημα της; Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα τουΠου είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα.
Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.
Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968). Αρχιτέκτων, ζωγράφος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

δραστικός περιορισμός της πλαστικής σακούλας μεταφοράς

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
3-6-3014
ΕΡΩΤΗΣΗ
προς τον Υπουργό
Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

Θέμα: Δραστικός περιορισμός της πλαστικής σακούλας μεταφοράς
Τα πλαστικά αποτελούν έναν εξαιρετικά πολύτιμο πόρο -το 8% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου δεσμεύεται για την παραγωγή του- αλλά και  την πιο σημαντική πηγή θαλάσσιας ρύπανσης παγκοσμίως. 
Στη ρύπανση αυτή οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς έχουν κυρίαρχο ρόλο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, 98.6 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες διατέθηκαν στην αγορά της ΕΕ το 2010, εκ των οποίων περίπου το 92 % ήταν λεπτές με πάχος λιγότερο των 0.05 mm, ουσιαστικά μη επαναχρησιμοποιήσιμες.
Τον Μάρτιο του 2013, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε την Πράσινη Βίβλο σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τα πλαστικά απόβλητα στο περιβάλλον εισηγούμενη την υιοθέτηση μιας κυκλικής οικονομίας για τα πλαστικά, ώστε να σταματήσει η υγειονομική ταφή ή η αποτέφρωση ανακυκλώσιμων πλαστικών.
Τον Νοέμβριο του 2013, ενέκρινε πρόταση με στόχο να χρησιμοποιούνται λιγότερες λεπτές πλαστικές σακούλες στα κράτη μέλη, παροτρύνοντάς τα να επιλέξουν τα μέτρα που θεωρούν πρόσφορα, όπως επιβολή τελών, καθορισμό εθνικών στόχων μείωσης ή απαγόρευση της χρήσης υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Tον Δεκέμβριο του 2013 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε τη δραστική μείωση της χρήσης της πλαστικής σακούλας, έως και την κατάργησή της μέχρι το 2020.
Και πρόσφατα, 17 Απριλίου2014, το Ευρωκοινοβούλιο με νέο Ψήφισμά του ζητά τη μείωση κατά 80 % της κατανάλωσης των πιο λεπτών πλαστικών σακουλών στα επόμενα 5 χρόνια. Οι χώρες-μέλη έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν δικούς τους, αυστηρούς κανόνες για να περιορίσουν τη χρήση της πλαστικής σακούλας. Σύμφωνα με το Ευρωκοινοβούλιο η διαπραγμάτευση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα ξεκινήσει αμέσως μετά τις ευρωεκλογές και θα ολοκληρωθεί εντός του 2014.
Οι ευρωβουλευτές εκτιμούν επίσης ότι η τροποποίηση της κοινοτικής νομοθεσίας για τα απόβλητα, θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με την εξοικονόμηση 72 δις € ετησίως, την αύξηση του ετήσιου κύκλου εργασιών του κλάδου διαχείρισης και ανακύκλωσης αποβλήτων της ΕΕ κατά 42 δις € και στη δημιουργία 400.000 θέσεων εργασίας έως το 2020.